خلاصه ماشینی:
این تحقیق با بیان رابطهی بین حماسه و اسطوره،در پی معرفی حماسههای شاخص و به دنبال اشتراک یا افتراقی است که در متون حماسی وجود دارد.
»(بهار،1375،ص 274) این تحقیق با بیان رابطهی بین حماسه و اسطوره،در پی معرفی حماسههای شاخص و به دنبال اشتراک یا افتراقی است که در متون حماسی وجود دارد.
این دوره نشان میدهد که انسان در عصر اساطیر معتقد است که در محضر خداوند حضور دارد و از طریق شهود و حضور قلبی میتواند به آن حقایق دست یابد.
«انی حماسه از روزگار بسیار کهن آغاز میشود هنگامی که آسمانهای بالای سرمان هنوز نامی نداشتند و زمین زیر پایمان هنوز نامی نداشت»(مک کال،1373،ص 72) «قهرمانان حماسههای پیش از تاریخ که خود شأنی اساطیری دارند،منعکسکنندهی حوادثی هستند که به غایت،خط و مشی آدمیان را تعیین میکنند و عمدتا در شکلگیری اصول اخلاقی و پندارهای معنوی آنان نقش بسزائی داشتهاند.
قهرمانان اساطیری بین النهرین مانند دیگر آثار حماسی در این منظومه نیز حضور دارند"گیلگمش"علاوهبر جایگاه اسطورهای احتمالا دارای جنبه تاریخی نیز میباشد.
»( -syuoP dna tebuaC (به تصویر صفحه مراجعه شود)&%15926HMKG159G% 691 p,8991,ruges ) این منظومه که از شاهکارهای ادبیات بابل است با این جمله آغاز میشود:«او که سرچشمه را کشف کرد»یا«او که همه چیز را دید.
»(همان،ص 68) بسیاری از آثار هنری باقی مانده ازاین دوران برگرفته از این داستانهای حماسی است که بیانگر نحوه تلقی مردم بین النهرین و شیوهی تفکر ایشان است.
هومر نیز همچون دیگر شاعران حماسی عهد باستان تمام این داستانها و حوادث را خود ابداع نکرده است.