خلاصه ماشینی:
"عراقیها برای توجیه مشارکت خود در این طرحهای تجزیه طلبانه، بارها ادعا کردهاند که استان خوزستان بخشی از سرزمین عراق بوده که بر اثر پشتیبانی بریتانیا از ایران و به موجب عهدنامه دوم ارزروم در 1263 هجری قمری، به ایران واگذار شده است.
2. طرح تجزیه خوزستان در سال 1303 با کشف نفت در آغاز سده بیستم، براهمیت استان خوزستان افزوده شد و چون در آن زمان حکومت مرکزی ایران ارتش نرومندی نداشت و از سوی دیگر کرفتار قیام مشروطه خواهان شده بود، دولت انگلستان در نظر داشت با کمک شیخ خزعل، حاکم خوزستان، این استان ایران را تجزیه کند.
به هر روی با سقوط حکومت دکتر محمد مصدق و گرایش دوباره دولت ایران به غرب و تأمین منافع نفتی آن با تشکیل کنسرسیوم، طرح تجزیه خوزستان متوقف شد؛ولی سی سال بعد، با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، طرح یاد شده بار دیگر از سوی دولت بعث عراق به مورد اجرا گذارده شد که در جای خود به آن خواهیم پرداخت.
این ادعاها درسالهای بعد نیز تکرار شد و چنانکه گفته شد، دردی ماه 1338 وزارت امور خارجه عراق «کتاب سفیدی»منتشر کرد که در آنچنین ادعا شده بود: دولت عثمانی از شهر و بندر محمره {خرمشهر}که تابع عراق بود، به سود ایران چشم پوشید؛زیرا میخواست مشکلات مرزی را فیصله بخشد.
سخنان رهبران بعثی درباره خوزستان و کارهایی که برای تجزیه این استان ایران کردهاند، نشان میدهد که تجاوز عراق به ایران در 31 شهریور 1359 که یکی از هدفهای اصلی آن تجزیه خوزستان بود، بیمقدمه و یکباره صورت نگرفته است، بلکه دولت عراق از مدتها پیش سرگرم زمینه سازی و فراهم کردن امکانات برای اجرای نقشه شوم خود بوده است."