چکیده:
بررسی موضوع عضویت ایران در سازمان جهانی بازرگانی سبب شده است تا کشور ما همانند بسیاری از کشورها خود را برای پذیرش آثار جهانی شدن اقتصاد آماده کند.این پدیده افزون بر اقتصاد،بر امنیت شغلی کارگران و وضع کارگاههای تولیدی نیز آثار پرهیزناپذیر دارد.در وضع جهانی شدن اقتصاد،بر پایهء آزادی واردات و صادرات،بازارهای ملی رفته رفته به بازارهای فراملی تبدیل میشود و با توجه به مزیتهای نسبی تولید و گردش سریع سرمایه و پراکندگی مراکز تولید در نقاط گوناگون جهان،کارگاههای تولیدی بر پایهء محل تولید سودآورتر و دارای هزینهء کمتر برگزیده خواهند شد.آثار جهانی شدن بر امنیت شغلی کارگران را از دو دیدگاه منفی و مثبت میتوان ارزیابی کرد.از دید منفی،جهانی شدن اقتصاد با دگرگون کردن روابط سنتی کار،امنیت شغلی کارگران را با چالشهای تازه رو به رو خواهد کرد.اگر توسعه و رقابت جهانی بر پایهء هزینهء کار باشد.در این صورت منافع کارگران فدای کاهش هزینهء تولید خواهد شد و از این رو کارگر از پایینترین معیارها در زمینهء کار محروم میشود و ناگزیر است شرایط کاری بدتری را در قیاس با شرایط قراردادهای سنتی کار بپذیرد.از این نظر،جهانیشدن،پشتیبانی کمتر از کارگران در شرایط خصوصیسازی، بیکاری و بروز ناهنجاریهای اجتماعی،کاهش اشتغال ثابت زنان و بیثباتی اقتصادی را در پی دارد. افزون بر این،کارگران در شرایط جهانیشدن کار ممکن است برای حفظ موقعیت شغلی خود به صورت مقطعی و در برابر تضمین کارفرما از پارهای حقوق ابتدایی خود مانند حق اعتصاب چشمپوشی کنند و به جای پیمانهای گروهی به قراردادهای فردی با کارفرما روی آورند و حتی به سبب شرایط بازار با او متحد شوند.چنین مواردی به تضعیف پیمانهای گروهی کار میانجامد. جهانیشدن اقتصاد میتواند نیروی سندیکاهای کارگری را کاهش دهد و آنها را در پذیرش اعضای تازه به سبب پراکنده بودن مراکز تولید با دشواری رو به رو سازد و قدرت چانهزنی آنها را کاهش دهد.اما در برابر،از دید مثبت،جهانی شدن اقتصاد با یکسان کردن نسبی وضع کارگران،میتواند امنیت شغلی آنان را بهبود بخشد و در مواردی امکانات رفاهی و سطح درآمد آنان را افزایش دهد و در این وضع،سندیکاهای کارگری را برای قبولاندن شرایط رفاهی کارگران به کارفرمایان در وضع بهتری قرار دهد و با افزایش همبستگی بین المللی کارگران در زمینهء مسائل کارگری،امکان همبستگی آنان به گروههای غیرکارگری را فراهم آورد.به هررو،با وجود ضعیف شدن نهادهای قانونی کار از جمله سندیکاهای کارگری در چارچوب جهانیشدن اقتصاد،میتوان بر پایهء سیاستهای تازهء دولتها،سندیکاهای کارگری و مراجع حل اختلاف کارگران و کارفرمایان و تنظیم شرایط تازهء کار از سوی سازمان بین المللی کار و قانونگذاران در هرکشور،این پدیده را به فرصتی برای افزایش ضریب امنیت شغلی کارگران و تحکیم نهادهای قانونی کار تبدیل کرد.
خلاصه ماشینی:
"اما در برابر،از دید مثبت،جهانی شدن اقتصاد با یکسان کردن نسبی وضع کارگران،میتواند امنیت شغلی آنان را بهبود بخشد و در مواردی امکانات رفاهی و سطح درآمد آنان را افزایش دهد و در این وضع،سندیکاهای کارگری را برای قبولاندن شرایط رفاهی کارگران به کارفرمایان در وضع بهتری قرار دهد و با افزایش همبستگی بین المللی کارگران در زمینهء مسائل کارگری،امکان همبستگی آنان به گروههای غیرکارگری را فراهم آورد.
از دید مثبت،جهانی شدن اقتصاد با ایجاد شرایط کما بیش یکسان برای کارگران،میتواند امنیت شغلی و در مواردی امکانات رفاهی و سطح درآمد آنان را افزایش دهد و سندیکاهای کارگری را برای قبولاندن شرایط رفاهی کارگران به کارفرمایان در وضع بهتری قرار دهد و با افزایش همبستگی بین المللی کارگران در زمینههای کارگری امکان همبستگی آنان با گروههای غیرکارگری را فراهم آورد.
ولی در برابر،از دید مثبت،جهانیشدن اقتصاد با ایجاد شرایط کما بیش یکسان برای کارگران، میتواند امنیت شغلی و در مواردی امکانات رفاهی و سطح درآمد آنان را افزایش دهد و سندیکاهای کارگری را برای قبولاندن شرایط رفاهی کارگران به کارفرمایان در وضع بهتری قرار دهد و با افزایش همبستگی بین المللی کارگران در زمینههای کارگری را فراهم آورد.
به هررو،با وجود سستی گرفتن نهادهای قانونی در زمینهء کار مانند سندیکاهای کارگری در روند جهانیشدن اقتصاد، میتوان با اجرای سیاستهای تازه از سوی دولتها، سندیکاهای کارگری و مراجع حل اختلاف کارگران و کارفرمایان و تنظیم شرایط تازهء کار از سوی سازمان بین المللی و کار و قانونگذران هر کشور این پدیده را به فرصتی برای افزایش ضریب امنیت شغلی کارگران و تحکیم نهادهای قانونی کار تبدیل کرد."