چکیده:
بررسیهای آماری نشان میدهد که روند اعتیاد در کشورهای نوسانهای چشمگیری داشته
و در استان مازندران نیز میزان اعتیاد پیوسته رو به افزایش است.در این نوشتار در
آغاز تلاش شده است با تکیه بر موقع ژئوپلیتیکی ایران، به مسئله مواد مخدر و
اعتیاد در ایران پرداخته شود؛سپس با ارائه گزیدهای از آمارهای مربوط به استان
مازندران، به لحاظ جرایم مربوط به مواد مخدر، وضع این استان در کشور روشن شود.در
پایان، با اشاره به ضرایب مسیر رابطه میان توسعه شهری و جرایم اجتماعی در استان
مازندران به لحاظ نظری این رابطه به گونه فشرده تبیین شده است.در واقع، میتوان گفت
که هر چه صنعتی شدن بیشتر باشد، نابسامانی اجتماعی نیز بیشتر خواهد بود و از این رو
وابستگیها وپیوندهای اجتماعی که بازدارنده رفتارهای جرمزا است، اثر خود را از دست
خواهد داد.
خلاصه ماشینی:
"توزیع استانی قاچاقچیان دستگیر شده نشاندهنده وجود تفاوت میان استانهای کشور است، چنان که بیشترین دستگیری قاچاقچیان مواد مخدر در استان قام با 267 تن در هر یکصد هزار تن گزارش شده است در حالی که در استان آذربایجان شرقی این رقم تنها 20 قاچاقچی بوده است.
3-5-معتادان شمار معتادان دستگیر شده در ارتباط با مواد مخدر در سراسر کشور در سالهای 68 تا 80 روند صعودی داشته است؛بدینسان که پس از یک دوره کاهش در دستگیری معتادان که از سال 68 آغاز شد و تا سال 75 ادامه داشت، از میان سه متغیر میزان جرم، روستانشینی و میزان دسترسی به مواد مخدر در پیشبینی میزان اعتیاد در استان مازندران، متغیر میزان جرم دارای ضریب مسیر بیشتری است؛هرچند میزان جرم خود نقش یک متغیر میانگین را دارد و توسعه شهری متغیر مستقل برای تبیین میزان جرم به شمار میآید.
برای نمونه، گزارش پیشکار وقت دارایی مازندران از وضع اعتیاد و مواد مخدر در این استان، سخت با صنعتی شدن و شهرنینی ممکن است بیسازمانی اجتماعی پدید آید و هر چه یک جامعه بیشتر صنعتی شود و تنوع بیشتری پیدا کند، وابستگیهای اجتماعی که بازدارنده رفتارهای جرمزا است اثر خود را از دست خواهد داد؛زیرا آثار و پیامدهای توسعه مانند بالا رفتن آموزش، مهاجرت از روستا، ماهیت ناپایدار نیروی کار و تأکید بر کالاهای مادی، باعث سستی گرفتن مکانیسمهای کنترل غیررسمی و افزایش جرم میشود."