خلاصه ماشینی:
"آنچه تا امروز به خط روسی ترجمهشده در قیاس با آنچه که هنوز ترجمه نشده،بسیارناچیز است و باید یادآور شد با امکاناتی که دستگاهطبع و نشر جمهوری ما دارد،صدها سال میگذرد تافرهنگ بیهمانند زبان فارسی در دسترس مردم قرارگیرد،جامعۀ ما خود را بشناسد و سطح فرهنگش رابالاتر ببرد.
به شهادت اندیشمندانترک شناس امروز ترکها نمیتوانند از آثار شاعرانو نویسندگان متأخر خود که پیش از تغییر خط نوشتهشدهاند به درستی و به آسانی استفاده کنند و در این راهزحمت فراوان متحمل میشوند؛(1)سه دیگر اینکهروابط فرهنگی و خطی میان ایرانیان و اعراب به روزگارانبسیار قدیم و دورۀ اسلام مربوط میشود و خط عربی نیزبر اساس خط آرامی ایجاد شده است که در شکلابتدایی(تا سدۀ چهارم پیش از میلاد)آن را برای فارسیباستان(این زبان پیشتر خط خود را داشت که اکنونبدان خط میخی میگویند)استفاده میکردهاند.
اما باید اندیشید که ورودواژههای بیگانه به زبان ما یک نظام واحد ندارد ومتأسفانه کلمات بیگانهای که طی این شصت سال آخربه زبان وارد شده،در بیشتر موارد ضرورتی نداشته،زیرا برابر نهادههای خودی بخشی از آن واژهها موجوداست و بخش دیگر از واژههای بیگانه را برادرانهمزبان ما در ایران و ممالک دیگر بما بر قواعد آوایی ودستوری زبان فارسی وضع کردهاند که مورد استفادهاست.
اگر جامعۀ ما امروز ازدرک این نکته غافل است و حتی برخی نویسندگان3lخرابکار سد راه کاوشها در زبان شدهاند،نشان آن استکه احوال زبان فارسی بهتر نخواهد شد و امروز بایدروشنفکران جامعه-که خوشبختانه اکنون سپاهبرکت خیز آنها رو به فزونی است-دست به کار شوندو در راه احیای شکوه پارینۀ زبان تاجیک تلاش کنند."