چکیده:
بیش از 50 سال پژوهش و تحقیق نشان میدهد که مدیریت مشارکتی اگر به درستی و براساس نظریهی اقتضا به کار گرفته شود موجب رضایت شغلی،بهبود عملکرد و افزایش بهرهوری میگردد.اما باید توجه داشت که تصمیم به استفاده از این شیوهی مدیریت محدود به دلایل فوق نمیباشد،بلکه بیشتر تصمیمی است که به رعایت اصول اخلاقی در مدیریت برمیگردد.زمانی که نیازهای اساسی کارکنان،بخصوص نیازهای رشد آنان که در نظریهی آرجیریس مطرح شده است،ارضا نگردد علاوه بر بهرهوری،سلامت روانی و جسمی کارکنان نیز در خطر قرار میگیرد.نویسنده معتقد است که مدیریت مشارکتی نیازهای رشد انسان را تأمین میکند.لذا در این مقاله شواهدی دال بر اخلاقی بودن مدیریت مشارکتی ارائه و نشان داده میشود که مدیریت مشارکتی نه تنها شیوهای اثربخش است بلکه ضرورتی اخلاقی است.ترجمهی این مقاله در این مقطع زمانی خاص به علت انجام انتخابات شوراها و حرکت به سمت مدیریت مشارکتی در سطح کشور است.
خلاصه ماشینی:
"نویسنده معتقد است که مدیریت مشارکتی نیازهای رشد انسان را تأمین میکند.
اولین استدلال اساسی در بحث مشارکت این است که اگر مدیریت مشارکتی به
به نظر میرسد که این عدم توجه به فواید مدیریت مشارکتی بیشتر
بررسی 50 سال مطالعات انجام شده در مدیریت مشارکتی نشان میدهد که تفاوت
نشان خواهیم داد که چهگونه مدیریت مشارکتی در جهت ارضا این نیازها مؤثر واقع
مهم شغلی را میتوان در قالب این سه نیاز اساسی کار دانست:اختیار و کنترل فرد بر
ادعای نویسنده این است که براساس یافتههای تحقیقهای انجام شده تاکنون، مدیریت مشارکتی اثرات مثبتی بر عملکرد،بهرهوری و رضایت شغلی دارد زیرا موجب
این سومین نیاز از طریق رویکرد مدیریت مشارکتی ارضا میگردد،اما نه در قالب چهار
برخی مطالعات توجه به کارهای تکراری با دور گردش کوتاه داشته که در نتیجه موجب شده فرد احساس کند نقشی در کار ندارد و
بدترین شرایط تصمیم به اجرا مدیریت مشارکتی هیچگونه هزینهای را برای سازمان به
آثار مدیریت و طرح شغل بر سلامت جسمی و روانی کارکنان باید توجه شود.
عدم برخورداری مدیران از مهارتهای لازم برای اجرای مؤثر مدیریت مشارکت اخلاقی است.
مهارتهای موردنیاز برای نشر مؤثر مدیریت مشارکتی اخلاقی تأکید میشود.
شده در این مقاله کاملا به اثبات نرسیده است و تفاسیر متفاوت در مورد آثار و اثربخشی مدیریت مشارکتی نیز وجود دارد،ولی نگارنده معتقد است که تفاوتها ناشی از
مدیریت مشارکتی اخلاقی در سازمانها اندک شناختی حاصل شده است تا به بهبود
کار گرفته شود و مورد تجربه قرار گیرد،عمدتا بستگی به این دارد که آیا فرد تصمیم به"