خلاصه ماشینی:
"یا واژۀ«غیرت»با دو معنا در این کتاب درج شدهاست،نخست«حسد و رشک»ص 109:«میبرم غیرت به هر کس میشود جویای تو»و دیگر«جوش و خشم خداوندی»ص 119:{S3تا مبادا غیرت آید در کمین#سرنگون افتید در قعر زمین»S}آیا این مطالب چیزهایی هستند که هر تازهدانشجویی بداند؟اگر او این چیزها را بداند،پس بدونشک«شفق»را نیز میشناسد،آیا«خیبر»(ص 7)نیازبه توضیح دارد اما«ایپسویچ»(ص 147)«باندوک»(ص147)،«ریودوژانیرو»(ص 148)از این توضیح ودست کم اشارتی بینیاز است؟ آیا دانشجو نمیداند«بزرجمهر»معرب«بزرگمهر»است(ص 23)،اما معنی«سوق الخزاعه»و«سوق القداحین»(ص 85)را میداند؟(11) آیا او نمیداند«چکمه»به معنی کفش است(ص 186)،اما معنای اصطلاحات ثقیل«نئوکولونیالیسم»و«کنفورمیسم»(ص 149)رامیداند؟(12) کدام دانشجوی ایرانی است که حضرت عباس(ع)وحر را نشناسد که نیمی از صفحات 45-44 به توضیحاین دو نام شریف اختصاص داده شده است؟آیا اونمیداند«جبریل»(ص 36)کیست،اما«گرشاسب»(ص 91)را میشناسد،که هیچ اشارهای به او نشدهاست؟ برخی از پینویسها و ترجمۀ واژهها نیز نادرست بهنظر میآیند:«اسرافیل»(ص 20)را«فرشتۀ حیاتبخش»نوشتهاند و زیر«چراغ»(ص 46)در مصرع:«چراغ آگهان را آگهی داد»نوشتهاند:«اشاره به مقاموالای رسول الله(ص)است»در صورتی که تعبیری استاستعاری بر گرفته از قرآن که پیامبر را«سراج»خواندهاست و به هدایتگری آن حضرت اشاره دارد،نه مقاموالا.
نمونۀ دیگر آن،بیت زیر از همان«خسرو و شیرین»است:{Sز سنبل کرد بر گل مشک بیزی#ز نرگس بر سمن سیماب ریزیS}(14)اما گزینش متون و تلخیص و پیرایش آنها نیز در اینکتاب به گونهای صورت گرفته که در برخی از مواضع بهارزشهای ذوقی و ادبی آن لطمه میزند و این بر خلافخواست مؤلفان محترم کتاب است."