چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه گروهی فرزندپروری مثبت بر نشانه های مرضی کودکان 4 تا 12 ساله مبتلا به اختلال بیشفعالی/ کمبود توجه بود. روش پژوهش از نوع شبهتجربی براساس طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه موردمطالعه عبارت بود از کلیه مادران کودکان 4 تا 12 ساله مبتلا به ADHD که به دو مرکز درمانی مراجعه کرده بودند و پس از ارزیابی اولیه بر اساس ملاک های ورود به نمونه، 20 نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش در 8 جلسه 120 دقیقه ای تحت آموزش گروهی فرزندپروری مثبت قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایش و کنترل در 3 مرحله، پیش آزمون، پس آزمون و مرحله پیگیری از طریق مقیاس تعیین شدت علائم اختلال بیش فعالی/ کمبود توجه (CSI-4) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های بدست آمده با روش های آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان داد که اجرای برنامه گروهی فرزند پروری مثبت منجر به کاهش معنی دار نشانه های اصلی ADHD در کودکان در مقایسه با گروه کنترل شده است. لذا پیشنهاد می شود درمانگران از این روش برای کمک به این گروه کودکان استفاده نمایند.
The objective of this study lay in investigating the effect of Positive Parenting Program on pathological Symptoms of children (aged 4 to 12) who received little attention and suffered from hyperactivity disorder. The method of study is the pseudo-experimental along with pretest and posttest. The society entailed mothers of 4-12 year-old-children who went to two clinics . After primary evaluations done according to the criteria of entering the sample، 20 persons were selected and randomly placed in the two groups of trial and control; then، the chosen group was trained in positive parenting group having an 8 session program each took 120 minutes. By using Symptom Checklist – 4 to measuring ADHD symptoms، subjects are assessed in pretest، posttest and follow up. The data was analyzed by Multivariate Covariance Analysis. Study findings have indicated that performing Positive Parenting Program resulted in reduction of key symptoms of ADHD in suffering children in comparison to the controlled group. Thus، it is suggested that the medication agents apply such procedure to aid the suffering children.
خلاصه ماشینی:
"یافتههای پژوهش نشان داد که اجرای برنامه گروهی فرزندپروری مثبت منجر به کاهش معنیدار نشانههای اصلی DHDA در کودکان در مقایسه با گروه کنترل شده است.
برنامه گروهی فرزندپروری مثبت یکی از پنج سطح مداخله خانوادگی است که به ویژه به عنوان مداخله زودرس برای والدین کودکان 2 تا 12 سالهای به کار میرود که هماکنون دچار و یا در معرض خطر پیدایش اختلالات رفتاری و عاطفی هستند(ترنر،مارکی ددز{o2o}،ساندرز،2002).
مطالعه محرری و همکاران(1388)که تأثیر آموزش فرزندپروری مثبت به مادران برمشکلات رفتاری کودکان مبتلا به اختلال بیشفعالی/کمبود توجه را مورد بررسی قرار داده بود.
namretsiP o} با توجه به پیشینه پژوهشی موجود،ناهماهنگیهایی دریافتههای پژوهشهای داخلی مشاهده میگردد،بر همین اساس این پژوهش بر آن است تا با اجرای برنامه فرزندپروری مثبت به بررسی اثرات آن بر نشانههای مرضی کودکان مبتلا به اختلال بیشفعالی/کمبود توجه پرداخته و میزان اثربخشی آن را مورد بررسی مجدد قرار دهد.
)TMP(gniniarT tnemeganaM tneraP o} جلسه یکم:توضیح اجمالی اختلال بیشفعالی/کمبود توجه،و برنامه فرزندپروری مثبت؛جلسه دوم:توضیح و تشریح عوامل موثر بر رفتار کودک و فرزندپروری و کمک به مادران برای کسب توانائی تعیین اهداف برای تغییر در رفتار خود و کودک؛جلسه سوم:آموزش شیوههای تقویت تعاملات مثبت بین مادر و کودک؛جلسه چهارم:آموزش شیوههای کنترل رفتار نامطلوب خفیف و شدید کودک؛جلسه پنجم:آموزش کنترل کودک در موقعیتهایی با کنترل پائین و ارائه راهکارهائی به منظور بقای خانواده؛جلسه ششم و هفتم:اجرای دستورات و موارد آموزش داده شده به مدت دو هفته و پیگیری تلفنی توسط درمانگر و ارائه راهنمائیهای لازم در صورت وجود مشکلات."