خلاصه ماشینی:
"ibibaH **دریافت:1391/10/20 تایید:1392/1/15 مقدمه حدیث>>سلسلة الذهب<<تنها یادگار به جای مانده از رخداد مهم و تاریخی ورود امام رضا علیه السلام به نیشابور در سال 200 هجری قمری و استقبال بینظیر مردم و علمای اهل سنت آن دیار،برای مسلمانان است(جوینی شافعی، 1400،2:199)و نشان میدهد که وصول به مقام توحید،انسان را در حصن امن الهی قرار میدهد،و وصول به این مقام بدون پیروی از ولایت که وجهه مرآتی خداست،ممکن نمیباشد.
حضرت رضا علیه السلام در مقابل پرسش آنان،سر مبارک خود را از کجاوه خارج ساخت و فرمود:إنی سمعت من أبی موسی قال أبی:إنی سمعت من ابی عبد الله جعفر إنه قال:سمعت من أبی،محمد الباقر إنه قال:سمعت من أبی،علی أنه قال:سمعت من أبی،الحسین أنه قال:سمعت من أبی علی أمیر المؤمنین أنه قال: إنی سمعت من رسول الله صلی الله علیه و اله أنه قال:من قال لا إله إلا الله دخل حصنی فمن دخل حصنی أمن من عذابی ثم قال:الا بشروطها-و قال الإمام-أنا من شروطها؛معنای این حدیث که با سلسله امامت به حضرت رسالت پناه میرسد چنین است:>> کلمه لا إله إلا الله حصن و حصار من است هرکس که داخل حصن من گردد از عذاب من در امان است ولی باید به شروط کلمه طیبه نیز عمل نماید و من،از جمله شروط آن هستم<<(افندی،1376:157-159).
گرچه این حدیث شریف با عبارات اندکی متفاوت بیان شده،اما در عین حال تواتر معنوی آن را میتوان یافت،که بیانگر پیوند توحید و امامت است، بلکه هدف اصلی این روایت بیان همین پیوند است؛چرا که عموم مردم دیار نیشابور که مستمع امام بودند اهل سنت بوده و نگاه آنان به ولایت اهل بیت علیهم السلام نگاه سرسپردگی و مرآتیت حق نبود،لذا حضرت فرمود:گرچه توحید اصل و اساس است و دژ محکم و حصن حصین الهی است،لکن مسیر رسیدن به توحید حقیقی و یافتن توحید ناب و پرستش اثر گذار،گرفتن حقائق از امام و پیروی از آن است."