چکیده:
هدف از اجرای این پژوهش شناسایی عوامل مؤثر بر بحران رفتار دانشجویی و ارائه راهکارهایی برای کاهش آنها بوده است. روش پژوهش توصیفی (پیمایشی) و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاههای آزاد اسلامی منطقه 10کشور (52860N=) بود. 382 نفر به عنوان نمونه (165 زن و 217 مرد) به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته مرکب از 39 گویه بود. ضریب پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ 80/0 محاسبه شد. داده های به دست آمده با استفاده از شاخصهای آمار استنباطی (تحلیل عاملی، آزمونt و تحلیل واریانس یکطرفه) تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش عوامل مؤثر بر بحران رفتاری دانشجویان را در 11 عامل طبقه بندی و مشخص کرد که عبارت اند از: عوامل سیاسی، ساختار دانشگاه محل تحصیل، عوامل اجتماعی، هزینه و اشتغال، هدف و برنامه زندگی، عوامل آموزشی، عوامل فرهنگی، نیازهای رشد و توسعه فردی، نیازهای فیزیولوژیک، تعارض نقشها و شرایط محل تحصیل. در نهایت، برای عواملی که از بار عاملی بالایی برخوردار بودند، استراتژیهایی برای کاهش بحران ارائه شده است.
خلاصه ماشینی:
"برای مقابله با عوامل زمینه ساز بحران رفتاری در میان دانشجویان راهبردهای زیر پیشنهاد میشود: *ایجاد فضای مناسب برای فعالیتهای سیاسی دانشجویان در چارچوب قوانین مصوب؛ *تعریف شفاف از جنبشها و فعالیتهای سیاسی دانشجویان؛ *کاهش مقررات اداری افراطی و ناکارآمد در دانشگاه؛ *استاندارد سازی خوابگاههای دانشجویی،رستورانها و تغذیه؛ *فراهم کردن زمینههای قانونی پاسخگویی سریع و به موقع به مسائل دانشجویی؛ *به کارگماری مدیران منعطف در دانشگاه؛ *ارائه تسهیلات و وامهای بلندمدت به دانشجویان برای پرداخت شهریه؛ *ایجاد فضای سالم فرهنگی و اجتماعی برای دانشجویان؛ *عدم تبعیض میان دانشجویان؛ *فراهم ساختن شرایط پیشرفت دانشجویان و کسب منزلت آنها در جامعه؛ *ارج نهادن به ارزشهای دانشجویی؛ *مدیریت و برخورد صحیح و صادقانه با دغدغهها،خواستها و ترجیحات دانشجویان؛ *ایجاد فضای مطلوب اجتماعی در حوزههای فکری برای دانشجویان؛ *تدارک برنامه و اتخاذ تدابیر بیشتر برای حفظ ارزشهای ملی در دانشگاه و تشویق دانشجویان به این امر؛ *ایجاد زمینه مناسب برای تعامل هرچه بیشتر دانشگاهها با سایر نهادهای اجتماعی؛ *تلاش به منظور ایجاد کارآفرینی برای مواجهه با چالشهای مالی و اقتصادی؛ *برنامهریزی صحیح برای بهینه سازی اوقات فراغت دانشجویان؛ *ارائه و تقویت برنامههای آموزش برای خانوادهها در خصوص متعادل کردن انتظارات آنها در ازدواج فرزندانشان؛ *توجه بیشتر به مشاورههای روانی،تحصیلی و شغلی برای هدفگذاری و آیندهنگری صحیح دانشجویان؛ *ایجاد دورههای آموزشی برای ارتقای علمی اعضای هیئت علمی؛ *تجدیدنظر در نظام ارزشیابی فعلی از آموختههای دانشجویان؛ *تقویت محتوای آموزشی و به روز کردن برنامههای مصوب آموزشی در خصوص آموزش تفکر انتقادی و خلاق؛ *تدارک برنامههای درسی جدید با توجه به نیازهای در حال تغییر؛ *ایجاد انگیزه بیشتر در دانشجویان به امر تحصیل در سطوح بالاتر؛ *فراهم ساختن زمینه تبادل فرهنگی و علمی با دانشجویان خارج از کشور از طریق برگزاری کنفرانسهای بین المللی در دانشگاه؛ *فراهم آوردن زمینه درک صحیح امور بین المللی برای دانشجویان از طریق ارائه دروسی با محتوای مسائل جهانی و بین المللی؛ *تقویت عزت نفس و خودباوری دانشجویان از طریق پذیرش ایدههای منطقی آنها مطابق با چارچوب سازمانی؛ *مشارکت بیشتر دانشجویان در فعالیتهای آموزشی و سهیم کردن آنها در اداره دانشگاهها از طریق تشکلها؛ *تدارک برنامه آموزشهای مرتبط با نقشهای جدیدی که دانشجویان باید در محل تحصیل،خانه و اجتماع عهدهدار شوند؛ *تدوین و اجرای برنامههایی برای آگاهی دادن و مشارکت بیشتر دانشجویان در مسائل اجتماعی؛ *تدوین و اجرای برنامههای آموزشی برای تقویت انگیزه تحصیل و یادگیری مستمر به منظور تقلیل افت تحصیلی دانشجویان."