چکیده:
طرح مسئله: مسئله اشتغال، به ویژه اشتغال زنان طی دهه های اخیر به عنوان یکی از موضوعات مهم و تاثیرگذار در تصمیم گیری ها و برنامه ریزی های کشور تبدیل شده است. با توجه به اهمیت موضوع هدف این مقاله بررسی تحولات صورت گرفته در اشتغال زنان ایران است. روش: بدین منظور از شاخص مشارکت زنان در نیروی کار از مجموعه شاخص های توسعه جهانی، فراهم شده توسط بانک جهانی استفاده شده است. تجزیه و تحلیل ها با استفاده از روش انتقال ـ سهم و طی دو دوره 1985-1995 و 1995-2005 صورت گرفته است. یافته ها: با گذشت زمان ساختار نیروی کار زنان در ایران تغییرات اساسی داشته است، به طوری که طی دو دهه مورد بررسی سهم زنان در نیروی کار از رقم 3/19 درصد در سال 1985 به رقم 8/33 درصد در سال 2005 افزایش یافته است. نتایج: همچنین با توجه به نتایج، طی دوره های مورد بررسی رشد شاغلان زن کشور بیش تر از سهم کشور از رشد منطقه منا(خاورمیانه و شمال آفریقا) بوده است. این رشد نامتناسب به دلیل رشد رقابتی و ساختاری مثبت موجود است، یعنی طی دوره مذکور رشد و تحرک فعالیت های زنان در اقتصاد ایران مثبت بوده و همچنین نسبت به منطقه منا مزایای رقابتی وجود داشته است، به طوری که در مجموع به علت مزایای نسبی و رقابتی موجود در جذب زنان به عنوان نیروی کار، اشتغال زنان در کشور از سطح مورد انتظار پیشی گرفته است.
خلاصه ماشینی:
"این رشد نامتناسب به دلیل رشد رقابتی و ساختاری مثبت موجود است،یعنی طی دورۀ مذکور رشد و تحرک فعالیتهای زنان در اقتصاد ایران مثبت بوده و همچنین نسبت به منطقۀ منا مزایای رقابتی وجود داشته است،بهطوری که در مجموع به علت مزایای نسبی و رقابتی موجود در جذب زنان به عنوان نیروی کار،اشتغال زنان در کشور از سطح مورد انتظار پیشی گرفته است.
تجزیه و تحلیل نتایج به منظور بررسی تغییر و تحولات صورت گرفته در اشتغال زنان طی دو دورۀ 1985-1995 و 1995-2005 از مجموعه شاخصهای توسعۀ جهانی که توسط بانک جهانی فراهم شده است،آمار و اطلاعات نرخهای مشارکت زنان در نیروی کار و کل نیروی کار برای ایران، منطقه منا و دنیا استخراج شده و براساس آنها تعداد شاغلان زن موجود محاسبه گردیده است.
اگر نتایج به دست آمده در جزء سهم منطقهای را با رشد واقعی به وجود آمده مقایسه کنیم،معلوم میشود که در هر دو دوره،رشد تحقق یافته بیشتر از مقدار مورد انتظار بوده است،بهطوریکه انتظار میرفت براساس تغییر و تحولات منطقهای،شاغلان زن کشور در دوره اول 983175 نفر افزایش یابد،این درحالی است که عملا اشتغال زنان در این دوره 1701434 نفر افزایش یافته است.
با توجه به تجزیه و تحلیلهای انجام شدۀ ناشی از روش انتقال-سهم میتوان اظهار داشت که طی دورههای مورد بررسی رشد زنان شاغل در ایران با رشد آنها در سطح منطقه متناسب نمیباشد،بدین معنا که رشد شاغلان زن کشور بیشتر از سهم کشور از رشد منطقۀ منا بوده است."