چکیده:
طرح مسئله: افزایش خودمتمایزسازی نقش موثری در سلامت روان نوجوانان دارد. پژوهش حاضر به منظور اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر افزایش خودمتمایزسازی پسران نوجوان دبیرستانی ساکن شهر تهران انجام شد. روش: طرح مورد استفاده در این پژوهش، طرح تجربی حقیقی است.جامعه آماری مورد مطالعه، کلیه نوجوانان پسر دبیرستانی ساکن منطقه سه است. با استفاده از پرسش نامه خود متمایزسازی( DSI ) 30 نفر از دانش آموزان دبیرستانی به طور تصادفی در دو گروه کنترل(15 نفر) و آزمایش(15) نفر انتخاب شدند. گروه آزمایش به مدت 3 ماه، تحت 13جلسه آموزش مهارت های ارتباطی به صورت گروهی قرار گرفت. در نهایت از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد یافته ها: آموزش مهارت های ارتباطی به صورت گروهی باعث ایجاد تفاوت معنادار درمیانگین پس آزمون گروه آزمایش شده است. نتایج: نتایج نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی به افزایش خودمتمایزسازی نوجوانان دبیرستانی منجرشده است و ابزار مناسبی برای افزایش خودمتمایزسازی در نوجوانان است
خلاصه ماشینی:
"علاوه بر این، F مربوط به اثر گروه(مداخله)پس از تعدیل میانگین برابر با(19/543)به دست آمده است،که از لحاظ آماری معنادار است؛همچنین به منظور اطمینان بیشتر نسبت به تأثیر روش درمانی، میانگین پیشآزمون و پسآزمون گروه آزمایش کنترل از طریق آزمون t وابسته مورد بررسی قرار گرفت که نتایج آن در جدول 3 آمده است: (به تصویر صفحه مراجعه شود) چنانکه در جدول بالا مشاهده میشود t مشاهده شده برای بررسی تفاوت بین گروه کنترل در پیشآزمون با پسآزمون برابر با 3/85 است که از لحاظ آماری معنادار است؛به عبارت دیگر میانگین نمرات گروه کنترل در پسآزمون افزایش یافته است.
درحالیکه در پسآزمون گروه آزمایش،گسلش عاطفی، بیش از سایر مقیاسها از آموزش مهارتهای ارتباطی متأثر شده و کاهش زیادی داشته است این اختلاف فاحش را میتوان اینگونه تبیین کرد که در آموزش مهارتهای ارتباطی،در بخش آموزش قاطعیت،روشهای درخواست و امتناع صحیح به صورت ملموس و عملی آموزش داده شد،به نظر میرسد آموزش امتناع به صورت ویژه در این تغییر نقش داشته است،چراکه امتناع همراه با پرخاش و یا پیامهای غیرکلامی متعارض،به قطع ارتباط منجر میشود و از طرف دیگر روابط گسسته1به گسلش عاطفی بیشتر منجر میشود،همچنین (1)- degagnesid آموزش مهارتهای ارتباطی،پاسخهای اجتنابی نوجوانان به حمایت زیاد والدینشان را تعدیل کرد."