چکیده:
مقالۀ حاضر ترجمه یکی از مقالات کتاب راهنمای مطالعات کتاب مقدس است که دانشگاه آکسفورد آن را منتشر کرده است. پرسش محوری این نوشتار آن است که الاهیات عهد جدید در پی طرح و حل چه مباحثی است. بیشک عهد جدید در نسبت با ریشۀ عبرانی خود (عهد قدیم، البته به باور مسیحیان) چنین عنوانی یافته است. در نتیجه باید جهت مباحث را به پرسشهایی معطوف کرد که از نسبت دو عهد، دلایل طرح عهد جدید، و تلقیهایی سخن میگویند که بنا بر نظر مسیحیت، چنین عهدی را ناگزیر میساختند. نوشتاری از این دست، باید به مسائلی همچون خدا، قوم برگزیده، رابطه خدا با انسان، و مسئلۀ نجات بپردازند که جزو مهمترین مضامین عهد قدیماند؛ و آنگاه با توجه به آنها، تلقی و تفسیر عهد جدید را مطرح کنند. در نتیجة بررسی تحولات این مسائل، مجموعهای از آرای الاهیاتی فراهم میآید که توجیه خود را در استناد به عبارات عهد جدید و دیدگاههای مربوط به پدیدآورندگان این کتابها میجوید.
خلاصه ماشینی:
"در اینجا به نظر میرسد که پویش الاهیاتی دارای دو جنبه است: اول، تأثیر عبارت کلیدی عهد قدیم بهویژه در مزامیر 110: 1: «پروردگار به خداوندگار من میگوید: در سمت راست من بنشین، تا هنگامی که من دشمنانت را کرسی زیر پای تو سازم» (مرقس 14: 62؛ اعمال رسولان 2: 34ـ35؛ اول قرنتیان 15: 25؛ عبرانیان 1: 3؛ اول پطرس 3: 22)، و دوم، اثر تجربۀ آغازین مسیحی بهویژه در پرستش، که بر اساس عمل روح خدا در دلهای آنان (مثلا در فیلیپیان 3: 3؛ یوحنا: 4 : 23-24) و همچنین بهعنوان عمل مسیح محشور و متعالی در میان آنان (در اعمال رسولان 3ـ4 از طریق نام او) فهمیده میشود.
آیا روحالقدس، شریعت را در اخلاق مسیحی، زائد میسازد؟ یا آیا با قائل شدن به تمایزهایی در درون شریعت ــ مثلا تمایزی که بهطور سنتی میان شریعت اخلاقی و شریعت مناسکی مطرح شده است، یا تفکیک متأخرتر شریعت بهعنوان قانون زندگی و شریعت بهمنزلۀ امتیاز بنیاسرائیل بر سایر امتها ــ میتوان مشکل را حل کرد؟ میتوان نوعی توازن به دست آورد که با توازن الاهیات عهد قدیم تناسب داشته باشد؟ توازن میان عرضۀ عهد خدا و پاسخ بنیاسرائیل در اطاعت از آن؛ زیرا عهد جدید هم صرفا از بشارت و فیض، و از روحالقدس و ایمان سخن نمیگوید، بلکه مقتضی پاسخی نیز هست."