خلاصه ماشینی:
[میانپرده: مخاطبان در نگارخانهها پرپر چندنفرند؟ چندنفر کارها را میبینند؟ مگر کمیت مخاطب مهم است؟] فؤاد شریفی را اولینبار در برنامهای که امیرعلی قاسمی برپا کرده بود ـ در گالری محسن ـ برای معرفی چندپروژة هنری خارج از فضای گالری، میبینم.
کارهای بهمن محصص را دوست دارد و هنگام درگذشت محصص در مرداد 13۸۹، در رم ـ در جایی خیلیدورتر از شهری که سالهای زیادی از عمرش را آنجا گذرانده ـ قصد میکند در چهلمینروز برایش بزرگداشتی توی خیابانهای شهر بگیرد، نه از آن مراسم رسمی که "اگر" میگرفتند هم عدهای میآمدند و حرفهای رسمی میزدند و چای و شیرینی و تمام ...
سنندج، مانند اغلب شهرستانهای بزرگ و کوچک دیگر، نگارخانه ندارد؛ یکی هست مربوط به ارشاد که شیک و تمیز و رسمی است و دنگوفنگ چه نمایش بدهیم و چهطور نمایش بدهیمش بیشتر از جاهای دیگر نباشد، همانقدر است.