خلاصه ماشینی:
محمدعلی بنیاسدی شکاف بین آن نقاشی و این تصویرسازی را تلفیق کرد و در آستانة دهة 60، که همهچیز قرمز دیده میشد یا سیاه، رنگآمیزی را به کتاب کودکان آورد.
به همین علت او پیونددهندة گرایش زیباشناسانة تصویرسازی معاصر ایران با تصاویر چاپ سنگی ابتدای این قرن است.
آیا به روایت تازهتری از "کلیلهودمنه" و "حسینکرد شبستری" نیاز داریم که گاه میگوییم: ای کاش او در این ژانر، هر آنچه را مصور میکرد؟ تجربة تصویرسازی او بر داستانهای کودکان ـ کمی بعدتر نوجوانان نیز ـ در این سالها بیان مطول ارائه میداد؛ یعنی این تصور بود که در ذهن میماند و قصه را گهگاه به یاد میآورد.
توجه کنیم که در "هزارویکشب" طسوجی، عنوان هر شب در متن نوشتار به خط رقاع در سرسخنها و عنوان حکایات با مرکب الوان در گوشة چپ، بالای حاشیة کتاب، نوشته شده و در اینجا حروف کامپیوتری درواقع تصویر بنیاسدی را مخدوش کرده است.