خلاصه ماشینی:
"قاضی زاده نزد محمد علی رجبی نیز به آگاهیهای هنری خود افزوده است تا از آداب معنوی در هنر دینی هم کسب اطلاع کند.
هرچند او کار (به تصویر صفحه مراجعه شود) خود را با نقاشی آغاز کرد،و چندی به کاریکاتور هم روی آورد،اما به گفتهء خودش به سبب تأثیری که کاریکاتور بر نقش و قلم و اثرش می‌نهاد،از طنز ترسیمی فاصله گرفت و با رها شدن از قیدوبندهای نقاشی به خلق آثاری در قالب نگارگری روی آورد.
او رابطهء هنر و هنرمند را رابطه‌ای حضوری می‌داند و می‌گوید همین که او موفق شود تصویری پدید آورد و مخاطب از آن اثر،افشای راز کند و از تماشای آن لذت ببرد،هنر،خود به خود تعریف شده است.
او می‌گوید:هنوز در مرتبه‌ای نیستم که نمایشگاه انفرادی برپا کنم اما برخی از نمایشگاههای گروهی که آثار او نیز در آنجا آویز دیوارهای بوده است از این قرارند: -اولین نمایشگاه دوسالانه نقاشی ایران-موزه هنرهای معاصر."
(
, 
, 
)
