خلاصه ماشینی:
"در غزوهء احد مولای متقیان، حضرت علی(ع)فتی خوانده شد و آنچنان بود که رسول اکرم(ص)درفش را به علی سپرد و او با جمعی از یاران بزرگوار پیامبر اکرم (ص)روی به جنگ آوردند و چنین روایت شده است که چون در روز احد کار جنگ بالا گرفت و حمله و کشتار شدت یافت،پیامبر گرامی اسلام در زیر علم انصار نشست و علی (ع)را فرمود تا رایت اسلام را به پیش ببرد.
عارفانه زیستن آیت الله جوادی آملی آنچه از خود حضرت علی(ع)دربار ایشان نقل شده است،به طور مستقیم یا غیر مستقیم حاکی از همتایی وی با قرآن کریم و رسول اکرم(ص)به استثنای مقام نبوت او است.
سخن امام علی(ع)این است: "مرا،سالها پیش برادری بود خدایی،که کوچکی دنیا در چشم او،او را در چشم من بزرگ کرده بود؛ برادری که برده و بند شکم خویش نبود و هوس دستیابی به آنچه نایاب است نداشت،و چون به چیزی دست مییافت در آن زیادهروی نمیکرد.
آیا در تاریخ اسلام مانند چنین افتخاری را میتوان سراغ کرد؟ هنگامی که این سخن پیامبر را پیش نظر آوریم که فرمود:"ای علی!تو چون روح و جسم منی،و مانند نفس من که از اعماق قلبم بیرون میآید" ضرورت ژرفاندیشی دربار او به خوبی نمایان میشود.
" از افتخارات او این است که همسر بانوی بانوان جهان حضرت فاطمه زهرا(س)،دختر عالیقدر پیامبر و جانشین بیواسطه رسول خدا و پدر یازده امام معصوم است که اگر ایشان نبودند،دین مبین اسلام توسط طاغوتهای زمان از میان رفته بود، ازاینرو پیامبر فرمود:"علی از من است و من از علی هستم."