چکیده:
با شروع انقلاب صنعتی و گسترش شهرنشینی انگیزه مسافرت و تفریح برای تامین احتیاجات روحی انسان به امری ضروری مبدل گردید، این مهم دردهه های اخیر پدیده جهانی را به وجود آورد که اصطلاح صنعت گردشگری را بر آن نهاده اند. ورود گردشگر به یک مکان می تواند اثرات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی مهمی در آن محیط برای جای گذارد و باعث توسعه و پیشرفت منطقه شود. هدف این مقاله بررسی شرایط کلان شهر شیراز به عنوان یکی از بزرگترین و غنی ترین مراکز تاریخی فرهنگی کشور به منظور امکان سنجی توسعه گردشگری در جهت شکوفایی و توسعه پایدار در ابعاد مختلف در منطقه ودر سطح کشور است. در این پژوهش با استفاده از مدل SWOT به بررسی وتحلیل نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید های پیشروی و وزن دهی به عوامل موثر در جهت تعیین استراتژی مناسب در امرگردشگری پرداخته و راهبردهایی برای توسعه گردشگری درشیراز ارائه گردیده است. یافته های این پژوهش حاکی این امر است که شهر شیراز به دلیل موقعیت وآثار بسیار برجسته تاریخی، فرهنگی، هنری و ادبی خود در موقعیت تهاجمی/رقابتی قرار دارد و ظرفیت تبدیل شدن به یکی از بزرگترین مرکز توریستی ایران در سطح بین المللی را داراست. بزرگترین مانع در راه رسیدن به این هدف ناتوانی سیاسی- مدیریتی، مالی و تجهیزاتی شهر، مدیریت غیر تخصصی و ناکارآمد، ضعف زیر ساخت ها و تبلیغات است. راهکارها و راهبردهای این پژوهش می تواند در جهت برنامه ریزی توسعه گردشگری شیراز مفید وموثر واقع شود.
خلاصه ماشینی:
"نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که فراوانی ابنیه و آثارارزشمند وبی نظیر تاریخی، فرهنگی، مذهبی و باستانی با امتیاز 32/0و شهرت جهانی شیراز به واسطه دارا بودن چهرههای برجسته ادبی، فرهنگی، علمی و دینی با امتیاز 28/0 وهمچنین جایگاه و نقش ویژه کلانشهر شیراز به عنوان بزرگترین کانون جمعیتی، خدماتی، گردشگری و فرهنگی در جنوب کشور با امتیاز24/0 به ترتیب به عنوان مهم ترین نقاط قوت و مدیریت غیر تخصصی وناکار آمد در مدیریت شهری وگردشگری با امتیاز 28/0 و ناتوانی سیاسی- مدریتی، مالی و تجهیزاتی شهر از ایجاد جاذبه و ساماندهی تقاضاهای فزاینده گردشگری تولید کننده ارزش افزوده با امتیاز24/0 به عنوان مهم ترین نقاط ضعف و همچنین نقش و جایگاه کلان شهر شیراز به عنوان پشتوانه تامین خدمات تجاری بازرگانی تفریحی ناحیه جنوب کشور با امتیاز 28/0 و اتصال منطقه عسلویه و جنوب کشور از مسیر شیراز به راه آهن سراسری با امتیاز 24/0 و همچنین نزدیکی به بازارهای گردشگری کشورهای حاشیه خلیج فارس با امتیاز 21/0 به ترتیب به عنوان مهم ترین فرصتهای پیش روی و تداوم ابهام در روابط ایران با قطبهای بزرگ اقتصادی و سیاسی جهان و تاثیر منفی این شرایط بر جایگاه و نقش ایران و تبلیغات منفی رسانههای خارجی در مورد ایران با امتیاز 28/ 0به عنوان مهم ترین تهدیدهای پیشرو شناسایی شدند ودر نتیجه نمره نهایی گردشگری شیراز در ماتریس(IFE) برابر با 57/3 و در ماتریس(EFE) برابر با 06/3 است، که نشان دهنده و ضعیت خوب گردشگری نسبت به عوامل داخلی و خارجی می باشد و سازمان در موقعیت استراتژی SO (راهبرد رقابتی/تهاجمی) قرار دارد و می بایست با استفاده از راهبردهای پیشنهادی این استراتژی که در جدول (7) عنوان گردیده از نقاط قوت و توانمندیهای داخلی در جهت بهره برداری از فرصتهای خارجی استفاده نماید."