چکیده:
هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی رویکرد گشتالت درمانی و درمان شناختی – رفتاری بر میزان ابراز وجود در دانش آموزان پسر دوره راهنمایی شهرستان شهریار بوده است. این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون است. از میان مدارس پسرانه دوره راهنمایی تحصیلی شهرستان شهریار در سال تحصیلی 1390 از طریق نمونهگیری خوشهای دو مدرسه انتخاب و با اجرای پرسشنامه ابراز وجود گمبریل و ریجی 30 نفر که نمره پایینی در این آزمون گرفتند، به صورت تصادفی در سه گروه جایگزین شدند. گشتالت درمانی به مدت 8 جلسه در مورد گروه اول اجرا شد و سپس در مورد گروه دوم 8 جلسه درمان شناختی- رفتاری اجرا گردید. گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی LSD تحلیل شدند. تحلیل کوواریانس نشان داد که بین گروههای مورد مطالعه تفاوت معناداری وجود دارد. آزمون تعقیبی LSD نشان داد که بین گروه کنترل و گشتالت درمانی و نیز بین گروه درمان شناختی- رفتاری و کنترل تفاوت معنادار است.(01/0p≤)، اما تفاوت بین گشتالت درمانی و درمان شناختی- رفتاری معنادار نیست. یافتهها نشان داد که گشتالت درمانی و درمان شناختی- رفتاری میزان ابراز وجود را افزایش میدهد.
خلاصه ماشینی:
"در پژوهشی دیگر که بهرامی و همکاران (1389) با هدف بررسی اثربخشی گشتالت درمانی بر عزت نفس، افسردگی و احساس تنهایی در زنان مطلقه انجام دادند، نتایج نشان داد که گشتالت درمانی به Lin etal Brownell philosophy of Existentialism Inventiveness Liza شیوه گروهی باعث کاهش احساس تنهایی، و نیز افزایش عزت نفس زنان مطلقه گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است.
با مطالعه تحقیقات گذشته - که بیشتر آنها در خارج از کشور صورت گرفته است - این نکته حاصل می شودکه دو رویکرد گشتالت درمانی و شناختی- رفتاری در بهبود بسیاری از مسائل روانی تقریبا تاثیرگذار بوده است، اما از آنجاکه در ایران تحقیقات محدودی در زمینه گشتالت درمانی و نیز مقایسه اثربخشی این رویکرد با رویکرد شناختی- رفتاری که به طور وسیعتری در ایران استفاده شده، انجام شده است، محققان در این تحقیق قصد دارند Young etal Hopps etal Gilliam etal hoarding disorder Özabacı میزان اثربخش بودن هر کدام از این دو رویکرد را بر افزایش ابراز وجود دانشآموزان دوره راهنمایی تحصیلی ارزیابی کرده، این دو رویکرد را در میزان اثربخش بودن با یکدیگر مقایسه کنند.
در ضمن، میتوان گفت که رویکرد گشتالت درمانی دامنه گستردهای از فنون مانند «فرض مسؤولیت»، « صندلی خالی 1 »، «صندلی داغ 2 »، «کارناتمام 3 » و «واژگون سازی 4 » را در بافت گروهی به کار میبرد و در این فنون همواره تاکید بر مسؤولیتپذیری، زمان حال و خود مختاری است (بهرامی و همکاران، 1389) و از آنجا که افراد با ابراز وجود پایین از استقلال شخصی کمی برخوردارند و نیز در بیشتر موارد نمیتوانند در زمان حال زندگی کنند و یا مسؤولیت رفتار خود را به عهده بگیرند (آریندل و همکاران 5 1991، به نقل از رحیمی و همکاران، 1385)."