خلاصه ماشینی:
االبته باید اعتراف کرد که هیچ گاه انتظار ما ظهور استادان بزرگی چون همایی و فروزانفر نیست که اکنون بخواهیم بر همه چیز خط بطلان بکشیم بلکه مبنا ساخته شدن تک دانههایی است که بتوانند در محیطهای کوچکتر نظیر مدرسه،خانه،مسجد و حتی یک کلاس در دانشگاه نمایان شوند و تلألو کنند و ذوق ادبی از خویش ظهور دهند و مهمتر آنکه چرا بر عکس در مواردی مصادیق این قول شاعر را در میان دانشجویان شاهدیم که: چشم روشن را زعینک میفزاید تیرگی صافدل گمراه میگردد زبرهان بیشتر نگاهی به آموزش زبان فارسی در مراکز آموزشی عامل یا عوامل این ایستابی و یا واپس زدن چیست؟هر دلسوزی برای این وضعیت دردافزون سوزهای نهانی و آشکاری دارد.
به راستی در کدام یک زمینههای موجود از صحنههای بروز استعداد هماهنگی نظیر،انواع بیشمار مجلات،روزنامهها، مها،نمایشها،تألیف کتب برای سنین مختلف ویژه کودکان و نوجوانان و جایگاههای ظهور فرهنگ و ادب یعنی مدرسه،دانشگاه،مسجد، ،مجتمعهای فرهنگی و حتی خانه،احساس استغنا در فرهنگ خودی را کردهایم که بستر محدود و استعدادها را به صحنهء حضور بیتعهدانه و از بیمسؤولیتی گروه عظیمی کنیم که کمترین نامههای سنخیت و هماهنگی را با رهروان علاقهمند و مستعد ندارند؟اگر در میان مجامع فرهنگ و شاخص ادبیات این کشور سالهاست که آن گرد نامآور،سخندان و ادیب که استادان مسلم این داشه باشند را نداریم،نه آن است که سرچشمهها شده باشد و نه آن است که منابع مورد استفادهای که آن بزرگان را بالنده نمود از میان ما به اسارت رفته باشد،بلکه به عکس در هر دو مقولهء استعداد در«رهروان»و؛«منابع برای تربیت»با روانی و سرشاری روبهروییم.