چکیده:
یکی از ویژگیهای برجسته اقتصاد کشورهای مختلف دنیا در طول دهههای اخیر، رشد قابل توجه بازارها و نهادهای مالی است؛ به طوری که برخی این تغییرات را تحت عنوان مالی شدن نامگذاری نمودهاند. به علاوه، در طول دهههای اخیر نرخ رشد سرمایهگذاری ثابت در کشورهای مختلف نسبتا کاهش یافته است. پدیده مالی شدن با فراهم آوردن فرصتهای سرمایهگذاری مالی و ایجاد هزینههای ناشی از تامین مالی باعث کاهش سرمایهگذاری ثابت در شرکتهای غیر مالی میشود. در این پژوهش، به تحلیل تاثیر مالی شدن بر سرمایهگذاری ثابت شرکتهای غیر مالی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته میشود. بدین منظور، درآمد و هزینههای مالی به عنوان ابعاد مالی شدن و متغیرهای مستقل و خالص سرمایهگذاری ثابت مشهود شرکتهای غیرمالی به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شدند. دادههای مورد نیاز به صورت سالانه طی دوره زمانی 87-1381 گردآوری شد. بر اساس پیش فرضهای اقتصادسنجی، روش رگرسیونی مبتنی بر دادههای ترکیبی انتخاب و بر اساس آن تجزیه و تحلیل هر یک از فرضیهها انجام گرفت. بر اساس نتایج پژوهش، فرضیه اول مبنی بر ارتباط هزینههای مالی بر سرمایهگذاری واقعی شرکتها پذیرفته شد، اما فرضیه دوم مبنی بر ارتباط درآمدهای مالی بر سرمایهگذاری واقعی شرکتها رد شد.
خلاصه ماشینی:
"چنین تغییری سه مانع مجزا در مقابل سرمایهگذاری واقعی ایجاد مینماید: اولا در صورت ارزان و امنتر بودن منابع مالی داخلی در مقایسه با منابع مالی خارجی، افزایش پرداختیهای مالی از طریق کاهش منابع مالی داخلی، به کاهش منابع مالی موجود برای تامین مالی سرمایهگذاریهای واقعی منجر خواهد شد؛ دوم، افق زمانی مدیریت شرکتهای غیر مالی به سرعت کاهش پیدا کرده است؛ بهطوری که مانع تامین مالی پروژههای سرمایهگذاری بلند مدت و همچنین فعالیتهای تحقیق و توسعه خواهد شد؛ سوم، به علت عدم آگاهی مدیریت شرکت نسبت به میزان هزینه کسب مجدد سرمایه مالی بازپرداخت شده به بازارهای مالی (بدین معنی که مدیریت هیچ ایدهای در مورد هزینه تامین مالی پروژههای بلند مدت فعلی در سالهای آینده نمیداند)، عدم اطمینان افزایش پیدا خواهد کرد؛ به طوری که سرمایهگذاری در برخی پروژهها با بازدهی ناخالص مورد انتظار بلند مدت ریسک بالایی خواهد داشت ]26[.
اطلاعات مربوط به مدل رگرسیون F-statistic ضریب تعیین(R2 ) 17/66 0000/0 7335/0 منبع: یافتههای پژوهش با توجه به نتایج به دست آمده در نگاره شماره (3)، بین متغیر وابسته سرمایهگذاری واقعی با متغیر مستقل هزینههای مالی ارتباط معناداری وجود دارد.
همچنین، نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها در این پژوهش نشان میدهد بین این دو متغیر ارتباط مثبت وجود دارد و مقدار ضریب این متغیر عدد 031/0 است؛ بدین معنی که با افزایش یک واحدی در هزینههای مالی و با ثابت بودن سایر شرایط، میزان سرمایهگذاری واقعی 031/0 واحد افزایش مییابد."