خلاصه ماشینی:
"به ویژه در ترجمههایی که برای مردمانی انجام میشود که تازه به آیینمسیحی گرویدهاند،دقت و پایبندی به متن نخستین،گاه ممکن است اقتضاکند که واژههای رایج پیشین به شیوهای نو بهکار گرفته شوند،یا اصطلاحات وواژگان جدیدی وضع گردند،یا مفاهیم و اصطلاحات متن اصلی ترانویسیشوند،یا با تلفظ زبانهای بومی سازگار گردند،یا صفتهای ادبی بهگونهایبهکار روند که حتی آنگاه که از نظر لغوی و نحوی با متن اصلی متفاوتاند،بهشیوهای کامل مفهوم و محتوای عبارت لاتین را برسانند.
هرگاه(به تصویر صفحه مراجعه شود) متن کتاب مقدس یا متن نیایشی،واژگانی از دیگر زبانهای باستانی را دربرداشتهباشد مثلا واژههایی چون amen alleluia که آرامی (aramaic) اند و درعهد جدید بهکار رفتهاند،یا واژگان یونانی و واژگانی که در مراسم عشای ربانیمطرح میشوند و یا بسیاری نامهای خاص باید به حفظ و نگاهداشت این واژگاندر ترجمه بومی جدید،دستکم بهگونه انتخابی در میان دیگر گزینهها،توجهشود.
اگر ترجمه کتاب مقدس برای بخشهایی از آنکه در طی سال قرائتمیشود،متونی را عرضه کند که با متن نیایشی لاتین متفاوت است،باید بهخاطر داشت که ویرایش شناخته شده جدید (nova vulgate editio) مقصد هرگونه ارجاع است و توضیح متن رسمی و بخشهای اصیل انجیل رابرعهدهارد.
از اینرو،در ترجمه کتابهای ثانوی انجیل(کتبی که موردقبول کلیسای کاتولیک است،اما پروتستانها آنها را اصیل و به رسمیتنمیشناسند)و هرجای دیگر که ممکن است سنتهای متعدد نسخههای خطیوجود داشته باشند،ترجمه متون نیایشی باید منطبق با همان سنت نسخه عمومی (nova vulgate) فراهم شود."