خلاصه ماشینی:
"درباره کیفیت شروع طب، میتوان به دو گروه عمده اشاره نمود: گروه اول معتقدند که از ابتدای آفرینش انسان، درد و بیماری به عنوان جزء تفکیک ناپذیر زندگی هر فرد همراه وی بوده است و این امر باعث گردیده که افراد در پی درمان نیز برآیند.
امروزه باور افراطی دوران رنسانس که انسان را فقط کالبد جسمی در نظر میگرفت و به دنبال سلامتی تک بعدی در جهت جسم انسان میگشت، کاملا مردود دانسته شده است و در پزشکی، انسان صرفا یک موجود زیستشناختی محض مطرح نمیباشد، بلکه به تمامی ابعاد انسان از زوایای مختلف نگریسته شده و تمامی این ابعاد را در سلامتی و بیماری فرد تأثیر گذار میدانند.
علاوه بر این که رابطه متقابل و تأثیر شدیدی بین جسم و روح انسان میباشد ـ به گونهای که بیماریهای روحی مانند حسد نیز باعث رنجوری تن شده، جسم را نیز بیمار میگرداند ـ باید پذیرفت که انسان، نظامی جسمی ـ روانی تنیده به یکدیگر دارد که در بسیاری از موارد، عوامل بیماری زا بر کل این نظام آسیب وارد میسازند؛ به گونهای که نمیتوان مرزی کاملا مجزا بین عوامل بیماری زا از جهت ایجاد بیماری جسمی یا روانی برای هر یک ترسیم نمود.
در پایان باید اشاره شود با توجه به گستردگی حیطه پزشکی امروز و مقولات تحت پوشش آن، به راحتی میتوان اعتراف نمود که دین اسلام با نگاه واقع گرایانه به انسان، به این مفاهیم گسترده در سلامتی، بیماری و درمان انسان توجه کامل داشته است و تدوین و برنامه ریزی آموزههای دینی در زمینه پزشکی، میتواند راهکاری گره گشا برای بسیاری از معضلات پزشکی امروز باشد و به روند رو به تکامل پزشکی نیز کمک نماید."