خلاصه ماشینی:
"کیهان فرهنگی: امروزه بیشتر اشعاری که در مجموعهها و یا جراید به چاپ میرسد از اوزان متعارف بر خوردار است؛آیا به کارگیری اوزان غیر متعارف برای شاعران ضروری میدانید یا خبر؟ دکتر احمد نژاد:عروض فارسیس زوایایی داشته،من تا ده سال پیش میگفتم نزدیک به دوست وزن در شعر فارشی ایجاد شده،اما اکنون به واقع نمیتوانیم به این آمار استناد کنیم،شاید بیشتر شده.
ممکن است یک نفر روی آن کار کند و به نظر خوشایند بیاید که این وزن که آقای معلم و بعد از او برخی دیگر از آن استفاده کردهاند- حالا من پیشینهاش را خوب پیگیری نکردهام که قبل از ایشان چه کسانی به این وزن شعر گفتهاند-در شعر قدیم ما بوده که«این فصل را با من بخوان باقی فسانه است»(مستفعلن،مستفعلن،مستفعلاتن)به نظرم خوشایند واقع شده؛مدتی باب بود و حالا هم باب شده.
برای نمونه«مفاعلن»در بحر هزج(مقبوض)، و در بحر رجز(مخبون)،در بحر کامل (موقوف)و در بحر وافر(عقل)است و یا «مفعولن»در بحر هزج(اخرم)،در بحر رمل(مشعث)،در بحر رجز(مقطوع)، در مفعولات(مکشوف)و در بحر وافر (قصم)است برای تسهیل در یادگیری این زحافات چه راه حلی را پیشنهاد میکنید؟همچنین بفرمایید آیا نیاز به یادگیری این موارد هست و این نقیصه را که در کتابهای عروض جاری است، چگونه میتوان مرتفع کرد؟ دکتر احمد نژاد:اینها فقط ایجاد مشکل خواهند کرد که برای مثال تنها به صورت:«مفاعلن مفاعلن مفاعلن مفاعلن»به کار رود.
کیهان فرهنگی:برای دستیابی به تقطیع صحیح چه روشی را پیشنهاد میکنید؟ دکتر احمد نژاد:سالهاست با استفاده از قوانین آواشناسی یعنی قانون«واج»و«هجا»که مطرح کردم و کنار گذاشتن بعضی اصطلاحات رایج و حذفهایی که میخواندیم و تدریس میکردم این کار را انجام میدهم."