خلاصه ماشینی:
"ابو ریحان بیرونی بدلیل مقام شامخ علمی خود مورد توجه خوارزمشاهیان بوده و در دربار مامون خوارزمشاهیاه قدر و منزلت فروانی داشته است و چند سالی نیز در خدمت دربار شمس المعالی قابوس بن وشمگیر بوده است وی در سال 404(هـ.
ابوریحان بیرونی در سفر سلطان محمود به هندوستان همراه او بود و در این سفر زبان سانسکریت را آموخته و با علما و دانشمندان هندی معاشرت نموده و با آنان به بحث و تبادل نظر پیرامون مسائل علمی روز پرداخت و اطلاعات اولیه برای تالیف کتاب معروف خود«تحقیق ماللهند من مقوله مقبوله فی العقل او مرذوله»را در این سفر جمع آوری نمود.
ابو ریحان بیرونی تالیفات زیادی در زمینه نجوم و هیئت و منطق و حکمت و تاریخ دارد که از جمله تالیفات او میتوان به«قانون مسعودی»اشاره کرد که در زمینه نجوم و جغرافیا و نام سلطان مسعود غزنوی نوشته است،اشاره نمود.
ابوریحان بیرونی با ابو علی سینا هم عصر بوده و با او درباره مسائل علمی مناظره داشته است."