خلاصة:
در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم، جهانی شدن شرایطی ایجاد کرد که باعث پیدایش و تعمیق ضعف های ساختاری دولت ها، ناتوانی آنها در پاسخ گویی به مطالبات شهروندان و بحران کارآمدی دولت شده است. شکل گیری نهادهای بین المللی، سازمان های غیر حکومتی بین المللی (INGO) و جنبش های جدید اجتماعی باعث شد دولت ها نتوانند چون گذشته، فارغ از محیط خارجی تصمیم بگیرند. به-دنبال این روند، دولت ها ناگزیر شدند برای رویارویی با مطالبات رو به افزایش شهروندان و حداکثر بهره برداری از فضای ناشی از جهانی شدن، در نقش و جایگاه و کارویژه های خود بازاندیشی کنند؛ در پی این بازاندیشی، دولت ها اندک اندک از منابع سنتی قدرت مثل سرزمین، نیروی نظامی و تولید وابسته به زمین فاصله گرفته و به منابع غیرملموس مثل نیروی متخصص، سرمایه، اطلاعات، تکنولوژی و کارآفرینی روی آوردند. این دگردیسی موجب شکل گیری دولت های مجازی درگوشه وکنار جهان شده است.
این مقاله برآن است تا با روش توصیفی- تحلیلی، مولفه های اصلی دولت های مجازی و شرایط ناشی از جهانی شدن که زمینه شکل گیری دولت های مجازی را فراهم کرده است، تحلیل کند.
In the last years of the twentieth century and the early years of the twenty first century، globalization with all its aspects and effects، has laid a ground which has originated and/or deepened structural weaknesses of states، their inability to answer the citizens’ demands and functional crisis of states. Formation of international institutions، international non-governmental organizations (NGO) and new social movements has led to the states’ inability to make ground decisions regardless of the outside ambience as past. Following this trend، states has inevitably revised their role، status and function so as to face the increasing demand of their citizens and maximum utilization of globalization opportunity. As a result of this revision and minimizing the states’ functions، states gradually has moved away from traditional sources of power such as land، armed forces and production dependent on land and turn to intangible sources of power like professional workforce، capital، information and technology and entrepreneurship. This so called metamorphosis results in the formation of virtual states in different corners of this world. Virtual states aim at pioneering the third wave of human’s civilization by recognizing new sources for power and wealth production and distance from worshiping a land’s talisman and providing a perspective of peace. This article investigates the major aspects of new virtual states and conditions and situations provided by globalization which has provided an apt ground to form virtual states.
ملخص الجهاز:
به دنبال اين روند، دولت ها ناگزير شدند بـراي رويـارويي بـا مطالبـات رو بـه افـزايش شـهروندان و حداکثر بهره برداري از فضاي ناشي از جهاني شدن ، در نقش وجايگاه و کارويژه هاي خود بازانديشي کنند؛ درپي ايـن بازانديشـي ، دولت ها اندکاندک از منابع سنتي قدرت مثـل سـرزمين ، نيـروي نظـامي و توليـد وابسـته بـه زمـين فاصـله گرفتـه و بـه منـابع غيرملموس مثل نيروي متخصص ، سرمايه ، اطلاعات ، تکنولوژي وکارآفريني روي آوردنـد.
عصر جهاني شدن با شـدت و ضـعف هـاي گونـاگون موقعيت دولت هاي مدرن را دستخوش دگرگوني نموده و عناصر شکل دهنده آن ازجمله مليـت ، سرزمين ، حکومت ، حاکميت و تعاملات ميان آنها را متحول نموده است ؛ بـه گونـه اي کـه رابطـه سنتي ميان مشروعيت ، کارايي، استقلال و اقتدار ديگر نميتواند مبين موقعيت دولـت در عرصـه داخلي و بين المللي باشد.
اين دولت هاي جديد هم پاسخي به تغييرات پسامدرن بودنـد، هـم واکنشـي بـه روند خارجي جهاني شدن که دراثر شـرايط خـاص ، کـارکرد، سـاختار و تحـول جديـدي پيـدا کرده اند؛ به گونه اي که در دولت هاي مجازي ديگر سرزمين و مليت ، کـه يکـي از محـوريتـرين ويژگيهاي دولت هـاي وسـتفاليايي بـود، ارزش خـود را از دسـت داده اسـت ولـي هنـوز ايـن دولت ها در عرصه جهاني و بر شهروندان خـويش اعمـال حاکميـت مـيکننـد و در کنـار سـاير بازيگران بين المللي به ايفاي نقش ميپردازند.