ملخص الجهاز:
"(1) کلیه آثاری که در تاریخ مسلمانان درباره سیاست نوشته شده یا به دست آمده، صرفا بخشی از میراث سیاسی اسلام است چرا که فعالیت سیاسی به همراه بسیاری از فعالیتهای دیگر موجب حرکت تمدن اسلامی شده و احتمال دارد که برخی منابع، کشف یا بررسی نشده یا مورد استفاده قرار نگرفته باشند؛ از این رو چارهای جز اقدامی روشمند جهت شناسایی کامل، منظم و دقیق این گونه منابع وجود ندارد؛ بنابراین طی مراحل شش گانه زیر اجتنابناپذیر است: مرحله نخست: بررسی کتابهایی که به مؤلفان و زندگی آنان پرداختهاند و برخی یا تمامی آثار آنان را بر شمردهاند، مثل: 1ـ الأعلام زرکلی؛ 2ـ معجم المؤلفین عمر رضا کحاله؛ 3ـ برخی از أعلام مذاهب به ویژه طبقات الحنابله و طبقات الشافعیة الکبری.
با توجه به اینکه دکتر محمد عماره که خود محقق این کتاب بوده سه بار به آن استناد کرده است)، الخراج یحییبن آدم قرشی و نصیحة الملوک و تسهیل النظر هر دو اثر ماوردی (پنج درصد در چهار کتاب ـ با ملاحظه این امر که از این دو اثر ماوردی تنها دکتر محمد عابد الجابری و مؤلف پایان نامه دانشگاهی اندیشه سیاسی ماوردی استفاده کردهاند)، تحفة الوزراء ثعالبی، عقدالفرید ابن طلحه قرشی، طبایع الاستبداد و أم القری آثار کواکبی، بدایع السلک ابن ازرق، رسالة فی السیاسة و تحصیل السعاده آثار فارابی و حجة الله البالغه دهلوی (هر کدام چهار درصد در سه کتاب)، اقوم المسالک خیرالدین تونسی، جوهر النفیس ابن الحداد، الحسبه ماوردی، قوانی الدواوین ابن مماتی، کتاب الولاة و القضاة کندی، السیاسه ابن سینا، یتیمة الدهر ابن مقفع، الامرباالمعروف و النهی عن المنکر ابن تیمیه و معالم القربة ابن اخوة (هر کدام 7/2 درصد در دو کتاب)، السیاسة الشرعیة برکت زاده، التیسیر و الاعتبار اسدی، واسطة السلوک ابن زیان، لمع القوانین نابلسی، آثار الأول حسن عباسی، تحفة الملوک شیرازی، آداب الحسبه سقطی، مقدمة الزهراویة ذهبی، نصیحة العباد احمد بن یعقوب، ایضاح طرق الاستقامة ابن مبرد، الامامه ابی یعلی، تحفة الملوک أیدینی، التبر المنسبک أهوازی، الخراج قدامة بن جعفر، المنهج المسلوک شیزری، مسائل الامامة ناشی الاکبر و در نهایت تذکره ابن حمدون (هر کدام یک بار) مورد استفاده قرار گرفتهاند؛ بدین معنا که تنها در 3/1 درصد مطالعات معاصر به کتاب های اخیر مراجعه شده است."