خلاصة:
در مطالعه حاضر، تاثیر نوسا ن های نرخ بهره بانکی برحجم سپرده های بانکی بلندمدت در ایران مورد بررسی قرار گرفته است. تجزیه و تحلیل داده های مورد استفاده در این مطالعه با استفاده از الگوی خود رگرسیون برداری یوهانسون و جوسیلیوس (VAR) و مدل تصحیح خطای برداری (VECM) طی دوره (1387- 1352) صورت گرفته است. نتایج حاصل از برآورد مدل نشان می دهد رابطه تعادلی بلندمدت بین نرخ بهره و حجم منابع مالی بانک ها معنادار بوده است و تاثیر افزایش نرخ بهره بر حجم منابع مالی بانک ها مثبت می باشد، البته اثر بلندمدت نرخ بهره بر حجم منابع مالی در مدل کوتاه مدت نیز تایید گردید.
This paper studies the effect of fluctuations in interest rates on long-term bank deposits in Iran. Analysis of the data has been carried out using the model of Johansson and Jusilius Vector Regression (VAR) and the Vector Error Correction Model (VECM) during the period 1971-2007. The results are indicative of positive long-term equilibrium relationship between real interest rates and the volume of financial resources of the banks. They also reflect the positive effect of the increase of real interest rate on the volume of banks' funds. In addition that the real interest rate in the long-run has a positive effect on the volume of funds in the short-term model was confirmed.
ملخص الجهاز:
اين مطالعات نتايج يکساني در بر نداشت ، اما در اکثر آنها نرخ هاي بازدهي که از طريق آن منابع مالي در طول زمان انتقال مي يابند آشکارا يکي از کانال هايي است که در تحليل مربوط به اثر تغييرات در فضاي تصميم گيري مالي خانوارها براي پس انداز به آن توجه مي شود.
بنابراين در اين بخش براي برآورد رابطه بلندمدت بين نرخ بهره و منابع مالي بانک ها از آزمون يوهانسون -جوسيليوس استفاده مي شود.
)به تصویر صفحه رجوع شود) نتايج رابطه بلندمدت نشان مي دهد متغير درآمد داراي بيشترين تأثير بر تأمين مالي بانک ها است ، به طوري که رشد ١٠ درصدي اين متغير در بلندمدت باعث افزايش حجم سپرده ها به ميزان ١٢/٥ درصد خواهد شد.
بنابراين براي بررسي اثر تغييرات کوتاه مدت نرخ بهره بر منابع مالي بانک ها از مدل تصحيح خطاي برداري (VECM)١ استفاده شده است .
قدرت توضيح دهندگي متغير نرخ بهره از حجم منابع مالي بانک ها نيز در دوره اول ٠/٠٠٢ است اما در دوره هاي بعد تا دوره دهم افزايش مي يابد.
نتيجه گيري در اين مطالعه ، اثر تغييرات نرخ بهره بر حجم منابع مالي بانک ها با استفاده از داده هاي سالانه طي دوره (١٣٨٧-١٣٥٢) در اقتصاد ايران مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار گرفت .
اثر مثبت نرخ بهره در بلندمدت روي حجم منابع مالي در مدل کوتاه مدت نيز تأييد گرديد، به گونه اي که در کوتاه مدت در ابتداي دوره مورد بررسي اين اثر ناچيز بوده ، اما در اواسط دوره افزايش يافته و به صورت صعودي در سال هاي ديگر افزايش مي يابد.