ملخص الجهاز:
"شش گروه از سیستمهای تبدیل انرژی پیشرفته که از نظر توسعه کاربردهای تجارتی بیشترین اهمیت یافتهاند که به ترتیب عبارتنداز: پیلهای سوختی (Fuel Cells) احتراق در بسترهای مایع تحت فشار (Pressurized Fluidized-Bed) سیکلهای ترکیبی گازی (Integrated Gasification combined cycles) سیکلهای پخت غیرمستقیم (Indirectly fired cycles) توربین گازی پیشرفته (Advanced Gas Turbines) سیستمهای تبدیل هیدرودینامیک مغناطیسی (Magneto hydrodynamics) سیستمهای تبدیل انرژی رایج در تولید قدرت به لحاظ ایجاد رقابت مزایای بیشتری در بازار دارند،ولی رواج و توسعه فناوریهای جدید تا حد متأثر از هزینههای تمام شده در تولید است که شامل هزینه کنترل آلایندههای زیست محیطی نیز میشود.
پیلهای سوختی پیل سوختی وسیله الکتروشیمیایی است که بهطور مداوم میتواند انرژی شیمیایی یک سوخت و یا اکسیدان را توسط فرایندی که اساسا شامل واکنشهای شیمیایی در آند و کاتد یک سیستم الکترود الکترولیت است،به انرژی الکتریکی تبدیل کند.
طرح و کارکرد پیلهای سوختی پیل سوختی یک وسیله تبدیل انرژی است که با ترکیب یک سوخت (مثلا هیدروژن،گاز طبیعی یا یک ماده تجدیدپذیر حاصل از تبدیل بیوگاز از قبیل اتانول)و یک اکسیدان(مثلا اکسیژن،هوا و یا نوع دیگری از اکسیدان)مابین الکترودها و در میان الکترولیت با یونهای مادی به روش الکتروشیمیایی انرژی الکتریکی تولید میکند.
به منظور ایجاد و توسعه تجارت موفق برای پیلهای سوختی باید با این موانع مقابله کرد: 1-مواد و روشهای ساخت دیگری باید جستجو کرد تا بتوان در تولید انبوه هزینه سیستمهای پیل سوختی را تا حدی کاهش داد به طوری که در عمل با موتورهای احتراق داخلی(هزینه فعلی 02 دلار بر هر کیلووات)و سیستمهای تولید قدرت ثابت(هزینه فعلی 0001 دلار بر هر کیلو وات)قابل رقابت باشند."