خلاصة:
هدف پژوهش حاضر بررسی شرایط اشتغال زنان، آثار تربیتی- روان شناختی و نیز تاثیرات آن بر نظام خانواده و به ویژه در فرزند پروری است. این پژوهش از نوع تحقیقات کیفی است و با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که اسلام مخالفتی با اشتغال زنان ندارد، چنانکه تشویقی نیز نسبت به آن ندارد؛ البته، برای اشتغال زنان، ضوابط و شرایطی را در نظر گرفته است. نتایج این پژوهش همچنین نشان می دهد که اشتغال زنان اگر متناسب با توانمندی های جسمی و روان شناختی آنان نباشد، آسیب های تربیتی، معنوی و روان شناختی متعددی در خانواده و به ویژه در نقش فرزند پروری ایجاد می شود.
The Main aim of this research is the investigation of the conditions of the women employment، educational-psychological outcomes and its effects on family system especially for bringing children. This study is qualitative and descriptive-analytical. The results show that Islam does not disagree with women's employment، though at the same time does not encourage it. There have been some conditions for women's employment; the results also reveal that women's employment، provided that it is not compatible with their physical and mental capabilities، would make serious educational، spiritual and psychologicalharms in the family especially for bringing children.
ملخص الجهاز:
نتایج این پژوهش همچنین نشان میدهد که اشتغال زنان اگر متناسب با توانمندیهای جسمی و روانشناختی آنان نباشد، آسیبهای تربیتی، معنوی و روانشناختی زیادی در خانواده و بهویژه در نقش فرزندپروری ایجاد میشود.
بزرگی و کرامتی که در سایۀ کار و تلاش حاصل میشود، علاوه بر آثار مثبت اجتماعی و فرهنگی، مانع از تمایل به گناه و ارتکاب کارهای پست بوده و باعث جلوگیری از تنزل شخصیت افراد میشود؛ چه اینکه کسی که به کرامت و عزت نفس رسیده است، هیچگاه حاضر نمیشود این اعتبار و جایگاه را با انجام کارهای پست و بیارزش ضایع کند.
لذا در اسلام، از یکسو، نفقۀ زن را بر شوهر واجب کرده و زنان را از مسئولیت اقتصادی در برابر خانواده معاف نموده است؛ از سوی دیگر، اهتمام اسلام به کاهش اختلاط جنسی در سطح جامعه و تأکید بر نقش مادری و همسری زنان (مجلسی، 1403 ق، ج 100، ص 217) زمینۀ فرهنگی مناسب را برای تقسیم کار جنسیتی فراهم کرده است، به این صورت که زنان عمدتاً بهسوی فعالیتهای مربوط به خانهداری سوق داده شده و مردان مشاغل بیرون از خانه را به عهده گرفتهاند.
طباطبایی (1394، ج 4، ص 255) نیز آیۀ 19 سوره نساء را منحصر به مسائل خانواده نمیداند و بر این باور است که نوع و میزان کار برای زنان بایستی متناسب با ویژگیها و توان و طبیعت آنان باشد.
آیات و روایات زیادی نیز بر نقش والدین تأکید میورزند و این نشان میدهد که مسئولیت خانواده و پدر و مادر تنها تأمین غذا و لباس و بهداشت فرزندان نیست، بلکه باید به همه ابعاد وجودی فرزندان در مراحل مختلف تحول اهتمام داشته باشند و مهمتر از همه، آنان را بر فطرت توحیدی و الهی تربیت کنند.