خلاصة:
در چند دهه گذشته، در کشور سنگاپور، آموزش جغرافیا در برنامههای درسی مختلف، متحمل تغییراتی شده است. در هر مرحله وزارت آموزشوپرورش این کشور سعی کرده تا برنامه درسی آموزش جغرافیا را متناسب با نیازهای آموزشی کشور طراحی کند. طی سالهای ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰جغرافیای ناحیهای، و در دهه ۱۹۸۰ جغرافیا با عنوان جغرافیای موضوعی در مدارس سنگاپور آموزش داده میشد. طی سالهای ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۱ تغییرات برجستهای در راستای پاسخ به نیازهای آموزشی در برنامههای درسی جغرافیا در زمینه آموزشهای منطقه محوری، اشاعه تفکر خلاقانه در مدارس و شناخت کشورها رخ داد. امروزه آموزش جغرافیا در مدارس سنگاپور در حال اجرای روش آموزش مفهومی است، در این روش ارزشیابی از آموختههای دانشآموزان در سطح ملی برگزار میشود. همگام با تغییرات ایجاد شده، دانشجویان دبیری و معلمان شاغل موظف به گذراندن دورههای آموزشی با محوریت آموزش ادراکی و مفهومی شدند. هر چند از زمان استقلال سنگاپور جغرافیا به عنوان یک موضوع درسی در مدارس سنگاپور تدریس میشود، با این حال هنوز جایگاه آن بهعنوان یک موضوع آموزشی مور بحث است. اینکه چرا جغرافیا باید آموزش داده شود؟ سوال مهمی است که پاسخ به آن ضامن بقای این علم در سیستم آموزشی است. هدف این مقاله بررسی کیفیت آموزش جغرافیا در مدارس و مراکز تربیت معلم سنگاپور، و نقش آن در تربیت دانشآموزان و دانشجویان به عنوان شهروندان آگاه به تغییرات عصر ماست
ملخص الجهاز:
"آموزش جغرافیا درسنگاپور سنگاپور (A Critical Discourse of Singapore,s School Geography for the Twenty-First Century) نویسنده: چانگ چو هونگ، مؤسسه ملی آموزش دانشگاه فنی نایانگ سنگاپور ترجمه: سجاد نمکی کارشناس /جغرافیا چکیده در چند دهه گذشته، در کشور سنگاپور، آموزش جغرافیا در برنامههای درسی مختلف، متحمل تغییراتی شده است.
این در حالی است که، ارائه جغرافیا بهعنوان جزئی از درس مطالعات اجتماعی مانع بزرگی در آموزش جغرافیا محسوب میشود و حتی جزء موارد آزمون در دوره ابتدایی هم به حساب نمیآید.
هر چند این برنامهها نیز بعدها مورد بازبینی قرار گرفت، و در سال ۲۰۰۶ چارچوب سیستماتیک و جدا کردن سرفصلهای آموزش جغرافیا به دو بخش جغرافیای انسانی یا طبیعی جایگزین برنامه قبلی شد (۹).
فهرست عناوین و سرفصلهای آموزش جغرافیا در دورة متوسطه به قرار زیر است (۹): در حقیقت در ۳۰ ساله گذشته، روابط انسان و محیط موضوع اصلی مورد بحث در دوره اول متوسطه در مدارس سنگاپور بوده است.
موضوع این است که، مطالعات اجتماعی و جغرافیا به عنوان رشتههای اصلی علوم انسانی در حال حاضر در برنامههای آموزشی سنگاپور نقش قابل توجهی در ترویج مفاهیم توسعه پایدار ندارند.
در واقع در حال حاضر برنامه آموزش توسعه پایدار فقط در برنامه درسی جغرافیا و مطالعات اجتماعی گنجانده شده و محتوای برنامههای درسی تاریخ و ادبیات خالی از توجه به این موضوع است.
گرچه مطالب فوق بیانگر ارتباط زیاد جغرافیا با نیازهای آموزش سنگاپور در چند دهة گذشته است، با این حال، برای اینکه جغرافیا بهعنوان یک موضوع ثابت در برنامههای درسی مدارس و دانشگاهها باقی بماند، به مسائل اساسی عصر ما باید توجه کرد.
3. Curriculum Planning and Development Division (2006) Social Studies Syllabus – Primary, Ministry of Education, Singapore."