خلاصة:
در حال حاضر در کشور ما برای محاسبه موجودی سرمایه از روش های مختلفی استفاده می شود. مثلا بانک مرکزی جهت محاسبه موجودی سرمایه از روش موجودی دائمی (PIM) استفاده می نماید و در مقاطع مختلف محققان از روشهایی چون روش تابع تولید یا روش نسبت سرمایه به تولید استفاده کرده اند. در این تحقیق تلاش میشود تا پس از برآورد موجودی سرمایه بخشهای مختلف اقتصادی ایران، نتایج با یکدیگر مقایسه شود. با کنکاش در مورد نتایج به دست آمده به وسیله روش PIM و روش تابع تولید، ملاحظه می شود، به دلیل محدودیت آماری، تخمینهای حاصل از روش تابع تولید، مناسبتر است، زیرا برآوردها با توجه به محدودیت آماری برای آمریکا نیز تکرار شد و با داده های موجودی سرمایه آمریکا مقایسه گردید و بنابراین، روش تابع تولید انتخاب گردید. نرخ استهلاک در بخش کشاورزی 8/5 درصد، بخش صنعت و معدن 9/4 درصد، بخش ساختمان 8/7 درصد، بخش خدمات 5/3 درصد، بخش نفت و گاز 3/6 درصد و بخش آب، برق و گاز 1/4 درصد به دست آمد. همچنین درخصوص اطمینان به نرخ استهلاک محاسبه شده، مقادیر آن با سایر تحقیقات که در ایران محاسبه شده، مقایسه گردید که نتایج نزدیک به هم بودند.
Nowadays، different methods are used to calculate the capital stock in Iran. For example، the Central Bank uses permanent inventory method (PIM) to calculate the capital stock، however the researchers have used the production function method or the method of the ratio of capital to production in different periods. The present study aims at estimating the capital stock in Iran’s economic sectors. By comparing the results of permanent inventory method (PIM) and production function method، it is observed that the estimations by production function method are more suitable due to the data limitations. The same method was applied for the U.S. regarding data limitations and estimations were compared with the U.S capital stock; and once again the production function method was selected. It is found that the depreciation rates in agriculture، industry and mining، building، services، oil and gas، and water and electricity are 5.8، 4.9، 7.8، 3.5، 6.3، and 4.1 per cent، respectively. In order to make the depreciation rate more reliable، these rates were compared with the similar researches in Iran and a close relationship was found among them.
ملخص الجهاز:
"د) روش تابع تولید سازمان برنامه امینی و همکاران در برآورد آمارهای سری زمانی اشتغال و موجودی سرمایه در بخش های اقتصادی از روش هژبرکیانی ـ بغزیان (١٣٧٣) استفاده و موجودی سرمایه را از سال ١٣٣٨ تا ١٣٥٦ برآورد کرده بودند و سپس با استفاده از فرمول DAMt-It + ١-p(Kt -١) = Kt ، موجودی سرمایه برای سال های ٥٧ تا ٧٣ تخمین زده شده که در آن، DAMt میزان خسارت وارد شده بر موجودی سرمایه (به قیمت سال ٦١) در سال t می باشد و r نرخ استهلاک، It سرمایه گذاری در سال K و t موجودی سرمایه در سال t، که نتایج حاصل را در دو فرم نمایی و درجه سوم برای بخش اقتصادی آورده است .
طبق بررسی های ب i عمل آمده، به این نتیجه رسیده اند که روشهای به کار گرفته شده برای محاسبه مصرف سرمایه ثابت در کشورهای عضو نسبتا متغیر بوده است ؛ ولی اکثر کشورهای عضو از روش PIM برای برآورد موجودی سرمایه استفاده کرده اند، بجز سوئد و اتریش که از روش استهلاک هندسی استفاده کرده اند، دیگر 1.
برای تعیین روند سرمایه گذاری ناخالص از بهترین روندها در بخش ها استفاده می شود و با مشخص شدن روند سرمایه گذاری ناخالص ، تابع تولید و نرخ استهلاک، به طور همزمان از طریق روش جستجوی شبکه ای برآورد شد که نرخ استهلاک در بخش ها به شرح ذیل اند: نرخ استهلاک زیربخش ها کشاورزی صنعت و معدن ساختمان خدمات نفت و گاز آب، برق و گاز 5."