خلاصة:
از میان آثار ادبی جهان تنها بخش اندکی از آنها به عنوان آثار کلاسیک جهانی معرفی می شوند. آثار کلاسیک آنهایی هستند که از درس هایی عمیق برای جهانیان برخوردار هستند. از آنجا که بخش قابل توجهی از ادبیات حسینی شایسته معرفی شدن در سطح آثار کلاسیک و ادبیات جهانی است، مقاله حاضر به بررسی راهکارهایی در این زمینه مهم و کمتر مورد توجه قرار گرفته می پردازد.
ملخص الجهاز:
"به لحاظ مکانی، ادبیات عاشورا (و یا عاشورایی) به آن دسته از آثار ادبی اطلاق می گردد که نقطه توجه آن رویداد های سرزمینی کربلا در سال 61 هجری است، البته با این قید که صحنه جنگ تحمیلی روز عاشورا را از جبهه حضرت امام حسین (ع) تصویر کند.
از دیگر جنبه های ادبیات عاشورایی رنگ خلوص نیت در آن است، برخلاف شعرهای مدحی پادشاهان و امیران که به امید دریافت صله و یا ارائه خوشخدمتی سروده می شود، ادبیات عاشورا از سر سوز دل و خلوص نیت بوده و هرچند برخی از اشعار و آثار ادبی آن جاودانه شده اند، با این حال شاعران آن آثار هرگز مسئولیت خود را پایان یافته تلقی نکرده اند و هنوز بر این باورند که آن چنان که باید انجام وظیفه نکرده اند.
موکرجی در کتابی با عنوان (ترجمه ای) اثر کلاسیک چیست؟ با بازنویسی دیدگاه های پسا استعماری و آفرینش اثر معیار ادبی به بررسی نظریه هایی که در این باره ارائه شده اند پرداخته و ویژگی های مهم آثار کلاسیک را سرمایه ادبی بودن و عظمت ادبی آنها دانسته و این که آثارکلاسیک به گونه ای هستند که هم میراث گذشتگان را نشان داده و هم شایسته بازخوانی هستند و از این رو مکررا مورد نقد و بررسی های ادبی قرار می گیرند (موکرجی، 2014: 31-29).
برای نمونه برخی از اشعاری را که بوسیله تربیت شدگان این مکتب و با توجه به اخبار و احادیث معتبر سروده شده اند و در آنها هم بعد اعتقادی و هم بعد تاریخی قوی قابل شناسایی است می توان در دسته آثار کلاسیک جای داد.
Gardner, Helen (1971) Religion and Literature, London: Faber and Faber.
(1993/ 1996) The ConciseOxford Companion to Classical Literature, Oxford: Oxford UniversityPress, s."