خلاصة:
حدیث غدیر، در نگاه پیامبرخدا9 ، صحابه و علما دارای اهمیتی ویژه است. بهگونه ای که شمار راویانش از میان صحابه، از صد و بیست صحابی فراتر است. پیامبر9 این حدیث را با بانگ بلند و رسا در جمع انبوهی از مسلمانان به گوش آنان رساندهاند؛ جمعیتی که بی شک در عصر نبوّت، گستردهترین اجتماع اسلامی قلمداد میشده است.اما با این وجود، کسانی چون ابن حزم ظاهری و ابن تیمیه در صحت آن تردید نموده، حتی کوشیدهاند صحّتش را تضعیفکنند. از همین رو، رویکرد این نوشته در بررسی حدیث غدیر، از رهگذر نکات زیر است:ـ نقل سخن ابن حزم و ابن تیمیه در تضعیف حدیث غدیر.ـ ارائة دلایل خردپسند در اثبات صحت حدیث غدیر.ـ معرفی راویان حدیث.ـ تصریح علمای اهل سنت بر طرق متعدد نقل حدیث.ـ دلالتهای حدیث غدیر بر امامت مطلق حضرت علی7ـ پاسـخ به شبهة دهلوی و تفتازانی مبنی بر این که واژة «مولی» در معنای «اولی [=سزاوارتر]» به کار نمیرود و... .
ملخص الجهاز:
. کلیدواژهها حدیث غدیر مولی ولایت علی بن ابی طالب ابن حزم ظاهری ابن تیمیه دهلوی تفتازانی موضوعات از نگاهی دیگر اصل مقاله مقدمه: اهمیت حدیث غدیر، از اهتمام حضرت حق ـ جلّ و علا ـ به آن، سرچشمه میگیرد؛ این معنا از اندیشیدن در آیة شریفة (یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَالله یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ) (مائده : 67)، قابل برداشت است.
بی تردید دلیل مهمیکه باعث میشود پیامبرخدا این سختی و رنج را به جان بخرد و تعداد قابل توجهی از مسلمانان را در صحرایی خشک و تفتیده گرد هم آورد، موضوع و قضیة با اهمیتی است و آن چیزی جز اجرای امر الهی که در آیة شریفة زیر ابلاغ شده، نیست؛ (یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاس) (مائده : 67) تأمل و تدبّر در عبارت «فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ» و در پی آن، دقت در این بخش از کلام پیامبرخدا9 که فرمودند: «مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ»، هر انسان خردورزی را به این نتیجه میرساند که دلیل اصلی این گردهماییِ بیسابقه در تاریخ صدر اسلام، تنها میتواند انتصاب حضرت علی7 به ولایت و امامت باشد.
). از ابی طفیل (به تصحیح هیثمی و البانی): احمد بن حنبل به سندی از ابو طفیل این حدیث را اینگونه روایت کرده است: «علی7 مردم را در صحن مسجد جمع کرد و به آنان گفت: هر مسلمانی را که در روز غدیر خم سخنان پیامبر9 را شنید، به خدا قسم میدهم که از جا برخیزد.