خلاصة:
هدف مقالهی حاضر تحلیل بازار بهمثابه میدان است. تلاش شده است بااستفاده از نظریهی میدان بوردیو و براساس رویکرد روششناختی ترکیبی و استفاده از تکنیکهایی چون مشاهده، مشاهدهی مشارکتی، مصاحبه و استفاده از اسناد و منابع معتبر به تحلیل بازار سنتی تهران پرداخته شود. براساس یافتههای پژوهش حاضر میتوان گفت که بازار برخاسته از نظم خودانگیخته نیست و کنش بازاریان در بستری از نظم و هماهنگی اتفاق نمیافتد؛ بلکه بازار بهمثابه میدانی است که بازاریان در آن بااتکا بر منابع و سرمایههای مختلف و بهاقتضای خصوصیات عادتوارهای متفاوت به رقابت با یکدیگر میپردازند. همچنین یافتهها نشان میدهد که بازار سنتی تهران در نیم قرن گذشته در سه مرحله شاهد تغییرات ساختاری بوده و بهتبع آن در هر مرحله از تغییر ساختاری، نیروهای درون بازار جابهجا شده و قواعد آن تغییر یافته است.
The main target of the present study is analyzing Bazaar as a field. Analysis of Tehran traditional bazaar was performed based on compound methodological approach and Bourdieu’s field theory, and through applying techniques such as observation, participant observation, interviews and so on. Moreover, credible sources and documents were studied. Based on the findings, it can be said that contrary to the conventional economic (neo-classical) approaches, Bazaar does not act based on spontaneous order; and the Bazaaris’ interactions do not occur in an ordered and coordinated manner. Rather, Bazaar acts like a field in which Bazaaris compete against each other relying on their different sources and capitals, and in accordance with their particular habitual traits. Furthermore, the findings show that during the previous half century, Tehran’s traditional bazaar has experienced structural changes in three stages. Bazaar’s internal forces have been displaced in each stage and the rules have changed accordingly.
ملخص الجهاز:
تلاش شده است بااستفاده از نظریه ی میدان بوردیو و براساس رویکرد روش شناختی ترکیبی و استفاده از تکنیک هایی چون مشاهده ، مشاهده ی مشارکتی، مصاحبه و استفاده از اسناد و منابع معتبر به تحلیل بازار سنتی تهران پرداخته شود.
براساس یافته های پژوهش حاضر میتوان گفت که بازار برخاسته از نظم خودانگیخته نیست و کنش بازاریان در بستری از نظم و هماهنگی اتفاق نمیافتد؛ بلکه بازار به مثابه میدانی است که بازاریان در آن بااتکا بر منابع و سرمایه های مختلف و به اقتضای خصوصیات عادت واره ای متفاوت به رقابت با یک دیگر میپردازند.
پیدایش اقتصاد مدرن به منزله ی نهادی که با قوانین مستقلش از نهادهای دیگر متمایز میشود در دوره ی رضاشاه صورت گرفت (پرستش ١٣٩٠، ١٧٩)، اما نظام بازار در دوره ی پهلوی دوم و به ویژه بعد از اصلاحات ارضی (١٣٤٠ به بعد) وارد مرحله ی جدیدی از تغییرات شد؛ به طوری که در سازوکارهای درونی بازار، مناسبات میان نیروهای بازار و نیروهای جدید و موازنه میان آن ها و نیز رابطه شان با دولت مستقر تغییرات مهمی ایجاد شد.
ناسازگاری عادت واره ها و تغییرات ساختاری میدان بازار تهران به عنوان یکی از مهم ترین خرده میدان های اقتصادی در طول ٥٠ سال گذشته دچار تغییرات ساختاری شده است .
تغییرات خارج از میدان بازار سنتی باعث شده است گروه جدید با اتکا بر سرمایه ی سیاسی، توانایی کسب سرمایه ی اقتصادی را داشته باشد و به همین دلیل بازار شاهد حضور چهره های تازه کار است .