خلاصة:
در بین مفاهیم مختلفی که نرخ تعادلی بیکاری را مد نظر دارند، NAIRU یکی از مهمترین آنها از نظر بانکهای مرکزی میباشد چرا که مستقیما بر تورم تمرکز دارد. معادله فیلیپس کاربردی در برآورد NAIRU در مقاله حاضر مشابه مدل مثلثی پیشنهادی گوردون میباشد به طوری که نرخ تورم توسط سه عامل تورم انتظاری و اینرسی آن، کمبود یا مازاد تقاضا (که توسط شکاف بین نرخ بیکاری تحقق یافته و نایرو محاسبه میگردد) و متغیرهای شوک عرضه، تعیین میگردد. به عبارتی دیگر NAIRU بعنوان یک پارامتر متغیر زمانی در نظر گرفته شده و توسط یک مدل حالت فضا شامل یک فرایند گام تصادفی که تغییرات آنرا طی زمان توضیح میدهد برآورد میگردد. با مدلسازی NAIRU ، نرخ بیکاری همراه با تورم غیرشتابان(NAIRU) در اقتصاد ایران برآورد میگردد، برآوردها حاکی از متغیر بودن این نرخ در طول دوره مورد بررسی میباشد، نرخ برآوردی نهایی در حدود 13.48 درصد و میانگین NAIRU برآوردی طی کل دوره 11.07 درصد میباشند که در مقایسه با سایر کشورها حاکی از بالا بودن آن میباشد. نرخ مذکور حاکی از آن است که اقدام سیاستگذران در جهت کاهش نرخ بیکاری به سطحی پایینتر از نرخ مزبور، تنها با استفاده از سیاستهای طرف تقاضا، فشارهای تورمی را به همراه خواهد داشت و بر این اساس ضرروی است تا بر توسعه ظرفیت های تولیدی کشور، افزایش بهرهوری نیروی کار و سرمایه و بهبود فضای کسب و کار تمرکز بیشتری صورت گیرد
Among the several concepts encompassed by the idea of an equilibrium rate of unemployment the NAIRU appears as the more interesting one for a central bank since it focuses directly on inflation. The Phillips equation we consider is very close to the so-called "triangle model" suggested by Gordon، where inflation rate is determined by three factors: adaptive expectations and inertia، excess demand or shortage - estimated by the gap between the actual unemployment rate and the NAIRU - and supply shock variables. We regard the NAIRU as a time-varying parameter and estimate a state space model composed of a random walk process that describes its variations over time and of a Phillips equation and Okun's law. The estimation of the state-space model yields empirical results for Iran that shows average of NAIRU in the whole period is around 11.07 that is high in comparison with developed countries however the final state of NAIRU is 13.48. Such rate of NAIRU contains some important points for the policymakers in the case of inflation. In the other words implementing policies to reducing unemployment rate without increasing product capacities may lead to higher inflation so policymakers should focus more on enhancing labor and capital productivities and improvement of doing business indicators.
ملخص الجهاز:
"در پی مطالعات McAdam and Mc Morrow Time varying NAIRU Equilibrium Rate of Unemployment( Long term) گوردون (1997) 1 و کینگ و همکاران (1995) 2 ، ERULT اغلب به عنوان یک فرایند گام تصادفی تشخیص داده میشود (معادله (1) در جدول 1).
Gordon King, Stock, Watson; Gordon Irac, D(2000); Richardson, et al.
(2) ریچاردسون و همکاران (2000) (3) با لاباچ (2001)، فابیانی و میستر (2001) (4) جیگر و پارکینسون (1994) (5) با X= نرخ بهره واقعی، انحراف مالیاتی، نرخ رشد روند GDP مک منو و راجر (2000) (6) X=نوسانات نرخ بیکاری، نرخ بهره بلندمدت و رشد بهرهوری نیروی کار، نسبت بین حداقل دستمزد و دستمزد متوسط هیر و تیمبیو (2002) (7) با X=نوسانات نرخ بهره بلندمدت و رشد بهرهوری نیروی کار لوگی و تابر (2003) (8) اپل و جانسون (1999)، لاباچ (2001)، فابیانی و میستر (2001) 1 (9) هیر و تیبیو (2002) (10) با اپل و جانسون (1999)، لاباچ (2001)، فابیانی و میستر (2001) استیگلیتز (1997) 2 در مقالهای بر اهمیت نایرو در سیاستگذاری اقتصادی تاکید دارد وی بر اساس یک شیوه ناپارامتریک نشان میدهد که تورم از سال 1960 در آمریکا، در 26 فصل از 32 فصل هنگامی که نرخ بیکاری زیر 5 درصد بود، افزایش یافته است اما تورم در 24 فصل از 27 فصلی که بیکاری بالاتر از 7 درصد بوده کاهش پیدا کرده است، این نظم تجربی به زعم وی کاملا قدرتمند است Apel, M."