خلاصة:
در سالهای اخیر، گرایش زنان ایرانی به وضع حمل از طریق سزارین به اندازهای عمومیت یافته که این پدیده از سطح یک رفتار شخصی فراتر رفته و توجه پژوهشگران حوزهی علوم اجتماعی را به خود جلب کرده است. در این نوشتار، برخی زمینههای مرتبط با شکلگیری گرایش زنان باردار به انجام دادن سزارین غیردرمانی و تجربهی زیستهی آنها در این خصوص تحلیل شده است. بدین منظور در چارچوب پارادایم تفسیری و با بهرهگیری از روش کیفی با 15 نفر از زنانی که در زمان تحقیق در بیمارستان لاله شهر تهران تحت عمل سزارین قرار گرفته بودند، مصاحبه شد. نتایج، بیانگر آن است که ترس از درد و عوارض زایمان طبیعی که در طول دوران بارداری توسط اطرافیان و پزشک معالج برساخته میشود، موجب میشود زنان باردار بدون ضرورت درمانی یا پزشکی خاصی سزارین غیردرمانی را انتخاب کنند. نکتهی مهم این است که پزشک معالج هیچ یک از مشارکت کنندگان در تحقیق نسبت به آموزشهایی که زنان باردار را از نظر جسمانی و روانی برای زایمان طبیعی آماده سازد یا نسبت به آن مطلع سازد، راهنمایی نکردهاند. در مجموع به نظر میرسد، افزایش آگاهی دربارهی سودمندی و عوارض منفی هر دو نوع زایمان، بهبود کیفیت زایمان طبیعی، آشنایی با روشهای جدید زایمان طبیعی مانند زایمان در آب و تحت پوشش بیمههای درمانی قرار گرفتن، توسعهی فرهنگی طب سنتی و طب مکمل، ایجاد قواعدی برای نظارت بر سزارینهای غیر درمانی و در نهایت توانمندشدن شناختی، شخصیتی و جسمانی زنان میتواند گرایش به سزارین را تعدیل کند
Over the last few years the attitude towards caesarian has dramatically increased beyond a personal conduct among the Iranian women that has attracted the social researchers’ attention. Some contextual conditions related to women attitudes to voluntarily caesarian and their existential experience has been analyzed in this paper. Therefore، 15 women who passed through caesarian at Laleh Hospital in Tehran at the time of research were interviewed based on interpretational framework and applying qualitative method. According to the results، fear of pain and side effects of vaginal delivery constructed by doctors and relatives were the main reason to choose caesarian over natural delivery by women.The considerable point was that none of the research participants were directed by their doctors to learn about natural delivery preparation either mentally or physically.It seems that women attitudes to caesarian might be moderated by increasing awareness about advantages and disadvantages of two kinds of childbirth، improve quality of vaginal delivery، giving information about new methods of natural delivery like water birth and their coverage by insurance companies، cultural development of traditional or complementary medicine and better surveillance on voluntarily caesarian. Finally، women empowerment in term of cognitive، personal and physical aspects would be a very fruitful factor in this regard.
ملخص الجهاز:
"بیشتر مادران مصاحبه شده، تلاشی نسبی داشتهاند تا از طریق گفتوگو با اطرافیان، مطالعهی کتاب، اینترنت و مشاوره با پزشکان آگاهی خود را دربارهی بارداری و زایمانشان افزایش دهند؛ برای مثال فاطمه گفته است: «تحقیق کردم، فهمیدم فرقی نمیکنه، زایمان طبیعی اولش درد داره و سزارین آخرش، میدونستم که در زایمان طبیعی بچه خیلی کاملتر میشه، اما آدم افتادگی مثانه پیدا میکنه، زیبایی بدن از بین میره، ولی سزارین این مشکلات را نداشت، کلا جفتش ضرر و مزیتش 50 – 50 بود، فقط شاید طبیعی دردی که حالا دارم نداشت.
از سوی دیگر، پزشکان معالج نیز گاه آشکارا سزارین انتخابی را توصیه میکنند و گاه نیز با سکوت در مورد امکانپذیر بودن زایمان طبیعی با درد و عوارض کم، به شیوهای غیر مستقیم زنان را به سوی سزارین انتخابی سوق میدهند؛ برای مثال به استثناء یک نفر تقریبا هیچ یک از مشارکت کنندگان در این پژوهش، در طول دوران بارداری خود اطلاعات یا آموزشهای ویژهای دریافت نکرده بودند تا به مدد آن بتوانند درک واقعبینانهتری از وضع حمل طبیعی داشته باشند و قادر باشند که از جهت ذهنی و جسمی خود را برای مواجهه با آن آماده کنند؛ برای مثال یکی از ماماهای بیمارستان لاله 1 میگفت: «درد لحظات آخر بارداری یا همان درد زایمان که در اصطلاح تخصصی به آن لیبر گفته میشود، با پیچ و تابهایی که در بدن مادر ایجاد میکند، فرایند نزول جنین را آسان میکند، باعث میشود قفسهی سینهی نوزاد فشرده و ترشحات زائد خارج شود و از مشکلات تنفسی نوزاد پیشگیری میکند."