خلاصة:
هدف: هدف پژوهش حاضر، مقایسه ی کارکرد توجه پایدار در افراد وابسته به مت آمفتامین، هروئین و افراد عادی بود. روش: در مطالعه ی حاضر که از نوع علّی - مقایسه ای می باشد، از بین مردان مراجعه کننده به کانون ترک اعتیاد تولد دوباره شهر تبریز، با استفاده از نمونه گیری هدفمند، تعداد 30 نفر برای گروه وابسته به متامفتامین، تعداد 30 نفر برای گروه وابسته به هروئین، و تعداد 30 نفر نیز برای گروه عادی انتخاب شدند. این سه گروه از نظر سن، جنسیت، میزان تحصیلات، وضعیت تاهل، و وضعیت اجتماعی-اقتصادی با هم همتا شده بودند. هر سه گروه با استفاده از پرسشنامه ی خصوصیات جمعیت شناختی، و آزمون عملکرد پیوسته مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که در زمان واکنش آزمون عملکرد پیوسته، به عنوان شاخصی از توجه پایدار، تفاوت بین گروه متامفتامین و گروه هروئین و بین گروه مت آمفتامین و افراد عادی معنادار بود، که میانگین گروه متامفتامین بیشتر بود (0/01 >P ). در خطای ارتکاب و پاسخ حذفی این آزمون نیز به عنوان شاخص های دیگری از توجه پایدار تفاوت بین گروه عادی و هروئین معنادار به دست آمد (0/01 >P ).. نتیجه گیری: در نتیجه می توان مطرح کرد که کارکرد افراد مصرف کننده ی متامفتامین و هروئین در تکلیف توجه پایدار نسبت به افراد عادی، ضعیف تر است. شناسایی و درک بهتر این عوامل علاوه بر درک دقیق تر مشکل، می تواند راهگشای موثرتر بودن درمان های کنونی و نیز ارائه ی راهکارهای جدید درمانی باشد.
Objective: The aim of this study was to compare sustained attention between three groups of methamphetamine addicts، heroin addicts، and normal people.
Method: In this causal-comparative study، 30 methamphetamine dependent participants and 30 heroin dependent participants were selected using purposive sampling from among the men who referred to RIBIRTH Center for Addiction of the city of Tabriz. In addition، 30 normal individuals were selected for the control group. These three groups had been matched in terms of age، gender، education، marital status، and socioeconomic status. All three groups were evaluated by means of demographic questionnaire and continuous performance test.
Results: The results showed that there was a significant difference between methamphetamine and heroin groups and between methamphetamine users and normal people in terms of the reaction time of CPT، as a measure of sustained attention; indeed، the methamphetamine group gained higher mean scores in that regard (P<.01). In other indicators of sustained attention، i.e. errors of commission and errors of omission، the difference between the normal group and heroin users was obtained significant (P<.01).
Conclusion: Therefore، it can be argued that the application of sustained attention tasks is lower in methamphetamine and heroin users than that in normal people. In addition to the more accurate understanding of the problem، the better identification and recognition of these factors can pave the way for the higher effectiveness of the current treatment methods and also for the provision of new therapeutic strategies.
ملخص الجهاز:
"بـه دنبــال تکرار این چرخـه ی وســـیع ، در معتــادین علاوه بر عوارض روانی–جســـمــانی، آســـیـب هـای عصـــب -روان شـــنـاختی از جملـه اختلال در توجـه ، تمرکز، حافظه ، ادراک فضـایی-بینایی ٤، تصمیم گیری، کنترل تکانه ای ٥، ناهماهنگی حرکتی ٦، و زمان واکنش ساده و پیچیده ٧ بینایی و شــنوایی ملاحظه میشــود (اصــغری، دژکام ، و آزادفلاح ، ١٣٨٨)، که در / پژوهش حاضـر نیز از بین کارکردهای مختلف شـناختی، اختصـاصا توجه پایدار مورد بحث / واقع میگردد.
این یـافته با نتایج پژوهش های قبلی از ســـوی برادی و همکاران (٢٠١١)؛ تامپســـون ١ و همکاران (٢٠٠٤)؛ اســکات ٢ و همکاران (٢٠٠٧)؛ بایســی ٣ و لندن (٢٠٠٧)؛ هومر٤ و همکاران (٢٠٠٨)؛ پـاو و همکــاران (٢٠٠٢؛ بـه نقـل از فیش بین و همکـاران ، ٢٠٠٧)؛ ســـیــه جـانی و همکــاران (١٣٩٢)؛ مردیت ، جاف ، آنکلی و سـاکســون ٥ (٢٠٠٥)؛ ســالو و همکاران (٢٠١٠)؛ هوســاک و همکاران (٢٠١١)؛ نجاتی و شــریف عســگری (١٣٩١)؛ حکمت و همکاران (٢٠١١) مبنی بر این کـه افراد وابســـتـه بـه مواد بـه ویژه مـت آمفتامین اختلالاتی را در آزمون های عملکرد اجرایی و به ویژه در توجه و ســـرعت پردازش ذهنی نشـــان میدهند که این امر نیز حاکی از اختلال در عملکرد لوب پیشـانی اسـت ، همسـو میباشـد.
Goldstein, Fong, Rosenthal, amp; Tavares زمان واکنش مورد بررســـی قرار گرفت ، میتواند نشـــأت گرفته از اختلال در تمرکز، توجه تقســیم شــده ، توانایی برطرف کردن و تشــخیص خطاها، و یادگیری آن ها باشــد."