ملخص الجهاز:
"بیان پیشینه و ویژگیهای شخصیتی افراد موجب شناخت چرایی و چگونگی خیانتهایی است که در زمان حکومت امام علی، در جریان فتنههای جمل و حکمیت، به اسلام و ولایت امیرمؤمنان شد، اگرچه ابوموسی اشعری را نمیتوان از یاران علی بهشمار آورد، ولی در ابتدا در زمرهٔ کارگزاران حضرت بوده و نقش مؤثری در مسائل مهم عصر خلافت آن حضرت داشته است.
پذیرش ظاهری خلافت امام علی همراه با موج مردمی پس از کشته شدن عثمان در سال 35 هجری، کوفیان نزد ابوموسی، که در این هنگام حاکم کوفه بود، رفتند و از او پرسیدند که چرا با امیرمؤمنان علی بیعت نمیکند و مردمان را به بیعت او نمیخواند؟ درحالیکه، مهاجر و انصار همه با او بیعت کردهاند؟ ابوموسی گفت: «در این معنا توقف میکنم و مینگرم تا بعد از این چه شود؟!» هاشم بن عتبه گفت: «بدون واهمه و پنهانکاری با علی بیعت میکنم و از امیر اشعری، ابوموسی، نمیترسم.
مردی از اصحاب حضرت برخاست و عرض کرد: «ما را از حکومت (حکمین) نهی کردی پس از آن امر نمودی، نفهمیدیم کدامیک از این دو به هدایت و راهنمایی نزدیکتر است؟ امام دست روی دست کوبید و با تأسف فرمود: به خدا سوگند، هنگامیکه شما را به جنگ با معاویه فراخواندم، خوشایندتان نبود، ولی خداوند خیر شما را در آن قرار داده بود، اگر مقاومت میکردید، شما را راهنمایی میکردم و اگر به انحراف میرفتید شما را به راه راست برمیگرداندم، اگر سر باز میزدید، دوباره شما را برای مبارزه آماده میکردم."