خلاصة:
در سالهای اخیر مطالعه در زمینه ارتباط متقابل دموکراسی و متغیرهای اقتصادی در بین اندیشمندان علوم اقتصادی و علوم سیاسی افزایش یافته است. در دنیای واقعی بین اقتصاد و سیاست به دلیل تأثیر عملکرد اقتصاد بر ساختار سیاسی تمام کشورها رابطه نزدیکی وجود دارد. این مطالعه به بررسی تأثیر عوامل اقتصادی بر دموکراسی در کشورهای در حال توسعه طی دوره زمانی 2014-1990 با استفاده از روشهای اقتصادسنجی فضایی و دادههای پانل پویا میپردازد. نتایج این مطالعه نشان دهد که تجارت خارجی و درآمد سرانه تأثیر مثبت و معنیداری بر سطح دموکراسی در کشورهای در حال توسعه داشته است. همچنین مجاورت جغرافیای تأثیر مثبت و معنیداری بر بهبود سطح دموکراسی در کشورهای مورد بررسی دارد و کمکهای خارجی اثر قابل توجهی بر سطح دموکراسی ندارد.
The relationship between democracy and economic variables in economics and political science has received considerable attention in recent years. In practice there is a strong relationship between economics and politics because the performance of the economy is one of the key political structure in all countries. This paper aims to study the impacts of effective economic factors on democracy in developing countries in 1990-2014 using spatial econometric approach and dynamic panel data. The results show that foreign trade and per capita have positive and significant effect on democracy. Also، the geographical proximity have positive and significant effects on democracy in this countries and And foreign aid has no significant effect on the level of democracy.
ملخص الجهاز:
"» (فضایلی، ١٣٦٨: ٢) ثعالبی با ادبای دوران خود مراوده داشت و از آن ها کسب فیض مینمود وی از ابوبکر خوارزمی ادیب مشهور شیعه مذهب بهره میبرد و از او درس میآموخت ، کسان دیگر چون ابوالفتح بستی از دیگر همنشینان و دوستان او بوده اند، خود او میگوید «در سه سفری که با ابوالفتح بستی به نیشابور کردم از سخن زیبا و محضر نیکو حسن معاشرت او با شادمانی و مؤانست بسیار بهره بردم و چون در نزد او بودم گویی از نعیم بهشت برخوردار بوده و از میوه های بی همتای درخت پربار هنرش برمی چیدم و از نکته پردازیهای او بهرمند میشدم و چون از نیشابور دور میشد نامه های خود را از من دریغ نمیداشت و هرگز از نشانه های مهر و کرامت وفایش تهی دست نبودم » (ثعالبی، ١٣٦٩: ٣٢٤) او کتاب «یتیه الدهر و محاسن اهل العصر» را درباره زندگانی بزرگان و ادبا و شعرا و رجال بزرگ نوشته است و در این کتاب تاریخ را با ادبیات و ادب درآمیخت ، او دارای حافظه ای قوی بوده است به همین دلیل برای تحریر این تذکره گاه از حافظه خود بهره میبرد، و آثار و اشعاری را که از هم عهدان خود میشنید به حافظه میسپرد و ثبت میکرد «گاهی بی دقتی در نقل اشعار و نسبت دادن شعر شاعری به شاعر دیگر در کار او را مییابد که از جمله معایب اوست ، ثعالبی شرح حال هم نشینان و مجالسان ادبی خود را آن چنان با شور و شوق بیان میکند گویی این معاشرت ها همه شرح زندگی پرنشاط او بوده است » (بروکلمان ، ١٣٨٥: ٨٣) و «او در هر روش نثر مصنوع و مرسل استاد بود."