ملخص الجهاز:
"بنا به فرضیات مک کینون-شاو میتوان فرض کرد که این انتقال مجموعه داراییها از داراییهای غیرمولد مانند پول و طلاو ارز خارجی و یا از طریق بازگشت سرمایههایی که در خارج از کشور سرمایهگذاری شده،تحقق خواهد یافت،لیکن برخی از منتقدان قایلند که نمیتوان با قاطعیت اذعان داشت که سپردهها جانشین نزدیکتری برای داراییهای غیر مولد در مقایسه با کالاهای سرمایهای باشند،بلکه ممکن است اثر مطرح شده در این نظریه چندان قوی نباشد تا کاهش تقاضا برای کالاهای سرمایهای را جبران کند،لیکن مطالعات تجربی،به ویژه در کشورهای در حال توسعه،بر فایق بودن این اثر و افزایش فرآیند پسانداز-سرمایهگذاری در نتیجه افزایش نرخ بهره به واسطه محددودیت منابعه مالی تأکید مینماید.
کیو سام کتکار و سوهاس کتکار(1992)برای آزمون فرضیه مک کینون-شاو با در نظرگرفتن سازوکار تعدیل پویای مالهو،الگوی معادلههای همزمان برای سپردههای واقعی بانکی،کل سرمایهگذاری واقعی، مخارج دولت و تولید ناخالص داخلی واقعی برای هند را در نظر گرفته و با استفاده از روش 2SLS نشان دادند که برنامه گسترش شبکه بانکی تحت برنامههای ملی سازی، پساندازهای مالی را افزایش میدهد،اما برنامه تخصیص اعتبار به بخشهای اولویتدار اثر منفی بر بسیج سپردهها و انباشت سرمایه داشته است.
او با انجام یک سری مطالعات آماری و برآوردهای رگرسیونی نهایتا نتیجه میگیرد که اگر مسوولان پولی کشور،اقدام به از بین بردن سرکوب مالی از طریق رها کردن سقف نرخ بهره واقعی بنمایند،سطح سرمایهگذاری و پسانداز حقیقی افزایش خواهد یافت و این امر منجر به افزایش مجدد درآمد و در نهایت،رشد اقتصادی خواهد شد(مأخذ شماره 3)."