خلاصة:
اصولاً افزایش رفاه اقتصادی مردم و کاهش فقر یکی از اهداف اصلی برنامههای توسعه اقتصادی در هرکشور محسوب میگردد. یکی از راههای سنجش فقر، از طریق شاخصهای اقتصادی است. هدف این نوشتار در پاسخ به این سوال انجام گرفته است که روند تغییرات خط فقر و شدت فقر در مناطق شهری استان کردستان طی دوره (90-1387) چگونه بوده است؟ این مطالعه تحلیلی با استناد به دادههای مرکز آمار ایران و قیمت سبد غذایی که از طریق بانک مرکزی بدست آمده طی دوره 4 ساله (90-1387) براساس چهار روش: خط فقر نسبی، مطلق غذایی، ارشانسکی و ضریب انگل فقر در مناطق شهری استان کردستان مورد بررسی قرار گرفته است. یافتهها نشان میدهد روند تورم صعودی بوده و به طور متوسط 6/9درصد رشد داشته و همچنین هزینه تامین سبد استاندارد غذایی طی دوره مذکور حدود32 درصد افزایش داشته است. نتایج تحقیق نشان میدهد خطفقر نسبی ماهیانهشهریبه روش میانگین رشدی معادل 35/3درصد داشته، شدت فقر نسبی معادل 20/5درصد، خط فقر مطلق ماهیانه به روش میانگین 18 درصد افزایش داشته است.
ملخص الجهاز:
هدف این نوشتار در پاسخ به این سوال انجام گرفته است که روند تغییرات خط فقر و شدت فقر در مناطق شهری استان کردستان طی دوره (90-1387) چگونه بوده است؟ این مطالعه تحلیلی با استناد به دادههای مرکز آمار ایران و قیمت سبد غذایی که از طریق بانک مرکزی بدست آمده طی دوره 4 ساله (90-1387) براساس چهار روش: خط فقر نسبی، مطلق غذایی، ارشانسکی و ضریب انگل فقر در مناطق شهری استان کردستان مورد بررسی قرار گرفته است.
دراین مقاله با الهام ازاین روش ها درابتدا به تعریف شاخصهای فقر از دیدگاههای مختلف پرداخته شده سپس با استفاده از دادههای طرح آمار گیری از هزینه و درآمد خانوارهای شهری استان کردستان و قیمت سبد غذایی که از طریق بانک مرکزی تهیه گردیده، شاخصهای مذکور طی سالهای 1387 تا1390 محاسبه و خط فقر، شکاف فقر و تعیین درصد تغییر آن طی دوره مذکور مورد بررسی قرار گرفته و فرض اصلی بر این اساس است که شدت فقر و فقر نسبی طی دوره مذکور افزایش یافته است.
روش اول: در این روش پس از تعیین میزان خط فقر مطلق غذایی براساس متوسط بعد خانوار در مناطق شهری استان ازتعریف زیر برای محاسبه خط فقر مطلق کل استفاده شده است (خالدی و همکاران، 7:1387).
بیشترین مقدار شدت فقر نسبی مربوط به روش 67 درصد هزینه خانوار میانگین بوده که در سال 1387 حدود 37 درصد خانوارهای شهری زیر خط فقر مذکور بوده، که این نسبت در برای سال 1390 به 6/38 درصد افزایش یافته است.