خلاصة:
جایگاه کنونی و وضعیت موجود جامعه روستایی، را می توان برآیند روابط کارکردی و عملکردی این جامعه در ارتباط با عوامل بیرونی یعنی دولت و شهر دانست که به دگرگونی نهاد اجتماعی، اقتصادی و تولیدی روستا منجر شده است. در این روند دگرگونی جامعه روستایی سنتی از یک جامعه بسته، خودکفا، خودگردان و تاب آور، مبتنی بر تولید و ارزش کار، همکاری جمعی و نهادهای مشارکتی و محلی به جامعه ای غیر سنتی، وابسته، مصرفی، آسیب پذیر، بر محور فردگرایی و ارزش پول با نهادهای رسمی تبدیل شده است. ایده این مقاله بررسی و نقد جریان حرکت از جامعه سنتی به جامعه شبه مدرن و ضرورت اصلاح مسیر حرکت به سوی جامعه پایدار اکولوژیک است. این روند در چارچوب رابطه دولت و ملت در قالب مفاهیم حکمروایی محلی، حاکمیت دولتی و حکمروایی خوب موردبحث و بررسی قرار می گیرد. به نظر ما جریان کارکردی و عملکردی جامعه در ارتباط با دولت، جریان انتقال از حاکمیت محلی به حاکمیت دولتی است. برای تغییر وضعیت موجود و ایجاد جامعه مطلوب باید به سوی حکمروایی خوب حرکت کنیم. مبنای نظری این بحث در ایده حکمروایی خوب و دیدگاه های اجتماعی و اکولوژیک برای ایجاد جامعه پایدار اکولوژیک است. روش این مقاله بررسی روند و توصیف و تحلیل مبتنی بر آرا و دیدگاه های نظری و تجارب عملی است
ملخص الجهاز:
رابطه دولت و جامعه روستايي در دوره نوگرايي، نقد سياست گذاري هاي توسعه در ارتباط با جامعه روستايي * 1 محمود جمعه پور تاريخ دريافت : ٩٤/٩/٨ تاريخ پذيرش : ٩٥/٢/١١ چکيده جايگاه کنوني و وضعيت موجود جامعه روستايي، را ميتوان برآيند روابط کارکردي و عملکردي اين جامعه در ارتباط با عوامل بيروني يعني دولت و شهر دانست که به دگرگوني نهاد اجتماعي، اقتصادي و توليدي روستا منجر شده است .
واژه هاي کليدي: رابطه دولت و جامعه روستايي، حکمراني محلي، حاکميت دولتي، حکمروايي خوب ، توسعه پايدار و اکولوژيک مقدمه با شکل گيري دولت مشروطه ، جامعه ايران عصر جديدي را آغاز کرد که از آن به عنوان ورود به دوره مدرن ياد مي شود.
(١٢٥ :١٩٨٣ ,Gatac) چنـين رويکـردي بـه توسعه که چارچوب کلي آن در برنامه هـاي توسـعه اجتمـاعي و اقتصـادي قبـل از انقلاب و حتي با شدت و ضعف در برنامه هاي پس از انقلاب در کشور دنبال شـده است ، رابطه دولت و جامعه روستايي و شهري و نقش و جايگاه روستا در ارتباط با شهر و کارکردهاي اجتماعي و اقتصادي را نشان مي دهد.
در شرايط حاکميتي موجود در جامعه روستايي برآيند جريان روابط کارکردي و عملکردي ميان دولت و ملت را مي توان در شکل زير خلاصه کرد: )به تصویرصفحه رجوع شود)نتيجه گيري سيستم سياست گذاري، برنامه ريزي و مديريت متمرکز و از بالا به پايين به دليل عدم مشارکت مردم ، با واقعيت نيازها و اولويت هاي زندگي اجتماعي و اقتصادي جامعه فاصله زيادي دارد.