خلاصة:
هدف: هدف از این پژوهش، مطالعه نظام مند و سنتزپژوهی بر الگوهای نظری و پژوهشهای صورت گرفته در ایران با موضوع دانشگاه پایدار به منظور تلخیص، طبقه بندی و تلفیق مولفه های آن بود. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی با رویکرد کیفی و راهبرد آن، سنتزپژوهی است. بدین منظور، تعداد 15 مقاله داخلی، بررسی و برای جمع آوری و تحلیل داده ها، از روش تحلیل محتوای کیفی استقرایی مبتنی بر کدگذاری باز، محوری و انتخابی، به وسیله نرم افزار Nvov-10 استفاده شد. یافته ها: پس از کدگذاری، 203 مولفه دانشگاه پایدار در 25 مقوله و هشت بعد سازماندهی شدند. ابعاد به ترتیب نزولی تعداد ارجاع و منابع عبارتند از: مدیریت زیست محیطی فضای دانشگاهی؛ آموزش پایدار؛ مشارکت کنندگان؛ مدیریت پایدار؛ سرمایه اجتماعی؛ پژوهش پایدار؛ نظارت، ارزیابی و گزارش دهی؛ داری و مالی. نتیجه گیری: در الگوهای داخلی ارائه شده برای دانشگاه پایدار، به بعد اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی توسعه پایدار در مقابل بعد زیست محیطی کمتر توجه شده است. لزوم توجه بیشتر به حوزه های اجتماعی، پژوهش، نظارت و ارزیابی و اداری و مالی در خصوص پایداری دانشگاهها، در کنار توجه به مدیریت زیست محیطی فضای دانشگاهی، آموزش پایدار، مشارکت کنندگان و مدیریت پایدار تاکید می شود. طراحی الگویی جامع و کل نگر در خصوص پایداری دانشگاه توسط هر یک از دانشگاههای بزرگ کشور، مطابق با فرهنگ ایران اسلامی و متناسب با
توانایی ها و ماموریتهای آنها توصیه می شود.
ملخص الجهاز:
"در این پژوهش تلاش شده است با رویکرد سنتزپژوهی، با کندوکاو نظاممند در پژوهشهای صورتگرفته در ایران و با دستهبندی و یکپارچهسازی مؤلفههای الگوهای ارائهشده در تلفیق توسعۀ پایدار در دانشگاههای مختلف ایران، مجموعهای از آنها در قالب یک مدل کلی بیان شود و در خاتمه نیز براساس یافتهها و نتایج تحقیق، پیشنهادهای کاربردی در راستای دانشگاه پایدار ارائه شود.
(لاران جورج و همکاران، 2016) کالدر و اسمیت(2009) به منظور دستیابی به مدلی از مؤسسۀ پایدار در آموزش عالی، اقدامات ذیل را در هر یک از حوزههای اصلی زندگی دانشگاهی و نیز در میان ذینفعان خارجی دانشگاه توصیه میکنند: - برنامۀ درسی: به منظور حصول اطمینان از دستیابی دانشجویان به سواد پایداری؛ - پژوهش: برای کمک به تحقق نیازهای پژوهشی گسترده در پیشبرد پایداری؛ - فعالیتها: گسترش تلاشهای مؤسسات برای دستیابی به پایداری در عرصۀ فعالیتها؛ - توسعه و خدمات: مشارکت مؤسسات با جوامع محلی و منطقهای در جهت گسترش توسعۀ پایدار؛ - زندگی دانشجویان: توسعۀ پایدار میتواند از طریق برنامههای جدید گوناگون، بخش جداییناپذیری از فرهنگ پردیس را شکل دهد.
(لوزانو وهمکاران، 2013) تعدای از پژوهشگران در تحقیق دیگری با بررسی 60 عنوان مقالۀ علمی پژوهشی بینالمللی در زمینۀ تلفیق توسعۀ پایدار در آموزش عالی، هشت طبقهبندی را برای تعهد و اجرای پایداری در دانشگاهها معرفی کردهاند که عبارتند از: پسزمینه؛ چارچوب نهادی؛ عملیات پردیس دانشگاه؛ آموزش؛ پژوهش؛ توسعه و همکاری؛ تجربه در دانشگاه؛ ارزیابی و گزارشدهی.
برای پاسخ به سؤال اصلی پژوهش(ابعاد، مقولهها و مؤلفههای دانشگاه پایدار)، محققان با استفاده از کلیدواژههایی همچون «دانشگاه پایدار» و «آموزش عالی پایدار»، به بررسی و شناسایی و جمعآوری پژوهشها از طریق سامانۀ جستجوی کتابخانهها، پژوهشکدهها و تارنماهایی همچون: جهاد دانشگاهی، مرکز پژوهشهای علوم رایانهای اسلامی، مقالات علمی کنفرانسهای کشور، پژوهشهای ایرانداک، پایگاه نشریات کشور و همچنین مجموعه مقالههای منتشر شدۀ مرتبط در بازۀ زمانی سال 1380 تا مهر 1395 پرداختند."