خلاصة:
باتوجه به اهمیت شادکامی و امید به زندگی به عنوان مؤلفه های روانشناختی مهم و حتی اثربخش در فرایند درمان طاقت فرسای سرطان ها، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی رواندرمانی مثبت نگر بر شادکامی و امید به زندگی بیماران سرطانی بوده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران سرطانی بیمارستان شهید رجائی بابلسر بودند که از مهر تا اسفند سال 1394 به این بیمارستان مراجعه نمودند، از این میان تعداد 40 نفر به صورت نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. دو گروه در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون به پرسش نامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه امیدواری اشنایدر پاسخ دادند و گروه آزمایش نیز بین دو مرحله، آموزش روان درمانی مثبت نگر را دریافت نموده است. داده های پژوهش به وسیله آزمون تحلیل تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد بین شادکامی و امید به زندگی گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود داشته است. با توجه به یافته های پژوهش می توان بیان داشت که درمان مثبت نگر موجب افزایش سطح شادکامی و امید به زندگی بیماران سرطانی می گردد ومی توان از آن به عنوان روشی کارآمد بهره برد.
Considering the importance of happiness and life expectancy as important and even effective psychological components in the process of treating overwhelming cancers، the aim of present research was investigating the effectiveness of positive psychotherapy on happiness and hope in cancer patients .The statistical community of research were total cancer patients of Babolsar shahid Rajai hospital who referred it at 2015. Among them 40 people were selected from voluntarily sampling and randomly assigned to experimental and control group (20 persons in each groups). Both groups have responded to Oxford happiness questionnaire and Snyder Hope scale at both pre-and post –test stop، and experimental group have received positive psychotherapy. Research data have analyzed by using covariance analysis. Research findings showed that there was group at pre-test step. Regard to research finding، it can be mentioned that positive psychotherapy increase happiness and hope in cancer patients and it can be used as an efficient method.
ملخص الجهاز:
دو گروه در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون به پرسش نامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه امیدواری اشنایدر پاسخ دادند و گروه آزمایش نیز بین دو مرحله ، آموزش روان درمانی مثبت نگر را دریافت کرده است .
یافته های پژوهش نشان داد بین شادکامی و امید به زندگی گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود داشته است .
Snyder & Lopez گسترش است و درمان ها و آموزش های مبتنی بر روان شناسی مثبت نیز جای خود را یافته است (اکبری، ١٣٩٣).
پژوهش ها در زمینه به کارگیری درمان های مبتنی بر روان شناسی مثبت گرا نشان داده است که این درمان و آموزش های مبتنی بر آن میتواند بر طیف وسیعی از متغیرهای روان شناسی همچون افسردگی (لینلی ١ و همکاران ، ٢٠١٠)، حل مسئله (اکبری، ١٣٩٣)، شادکامی (رستمی و همکاران ، ١٣٩٣)، سلامت روان (شخمگر، ١٣٩٢؛ زینی وند، کاظمی و سلیمی، ١٣٩٣)، عاطفه مثبت (یولیازیک ٢، ٢٠١٥؛ لو، وانگ و لئو٣، ٢٠١٣)، توهم و هذیان (مییر٤، ٢٠١٢) و تاب آوری (نعیمی، شفیع آبادی و داوود آبادی ، ١٣٩٥) اثربخش باشد.
Meyer, Johnson, Parks, Iwanofski & Penn سرطانی مؤثر باشد؛ اما آنچه مسلم است این موضوع است که درمان های مبتنی بر روان شناسی مثبت برای بیماران مبتلا به سرطان بکار گرفته نشده است که بدین جهت این پژوهش به این مسئله پاسخ می دهد که آیا درمان مثبت نگر بر شادکامی و امید به زندگی بیماران سرطانی تأثیر دارد؟ روش پژوهش طرح پژوهش ، طرح شبه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و گمارش تصادفی است .