خلاصة:
حفظ حریم اشخاص از وظایف هر حکومتی محسوب می شـود. در جامعـه اسـلامی عـلاوه بـر حکومت اسلامی این وظیفه بر عهده همه افراد جامعه و از مسئولیت های اجتماعی محسوب می شود در این نوشتار ضمن بررسی مواردی چون ممنوعیت تجسـس و تحسـس ، ممنوعیـت هتـک سـتر و اشاعه فحاش ، ممنوعیت عیب جویی از دیگران ، ممنوعیت بدگمانی به دیگران ، ممنوعیت غیبـت از دیگران ، ممنوعیت هتک آبروی اشخاص ، ممنوعیت سخن چینی، ممنوعیت استراق سـمع و بصـر و ممنوعیت ناسزاگویی و دشمنام بررسی و نگاه فقهی و حقوقی اسلام را در ایـن مـوارد کـه ارتبـاط مستقیم با حفظ حریم خصوصی اشخاص دارد تنویر می گردد.
ملخص الجهاز:
"در نظر گرفتن ضابطه نوعی ، جای ضابطه شخصی در بیان مفهوم سر از آن جهت کـه چـه بسـا یک انسان از افشای پاره ای اسرار خویش که معمولا اشخاص آن را کتمان مـی کننـد و تمـایلی بـه افشای آن ندارند، ناراضی و بی رغبت نباشد و یا به علنی سازی آن رضایت دهد لـیکن افشـای ایـن اسرار مصداق «اشاعه فحشاء» در جامعـه قلمـداد شـود، بـدیهی اسـت کـه در اینگونـه مـوارد حتـی رضایت صاحب حریم خصوصی نیز نمی تواند جواز هتک ستر و افشای اسرار تلقـی شـود زیـرا بـا اشاعه مواردی که با اخلاق عمومی جامعه تناقض دارد، تجـاوز بـه حقـوق عامـه محقـق مـی شـود؛ چنانکه مثلا در منابع اسلامی بر مسئله حفظ عورت انسان تاکید فراوان شده است و بـر ایـن اسـاس کشف عورت مجاز دانسته نشده و افشا کننـده آن بـه جـرم اشـاعه دهنـده فحشـاء گنهکـار معرفـی گردیده است و چنین فردی مستحق مجازات و کیفر می باشد.
استراق سمع از دیدگاه شریعت اسلام ممنوع و حرام است و شخصـی کـه مبـادرت بـه کنتـرل مخفیانه مکالمات اشخاص کند و از این طریق از اسرار آنان آگاهی حاصل کند، مرتکب تجسـس در حریم خصوصی دیگران گردیده و مطابق نص صریح قرآن کریم ، عمل او حـرام وگنـاه اسـت .
) (ابن داود سلیمان ابـن اشـعث سجسـتانی، بیتا، ج ٢/ص ٨٨٣) ١٠- ممنوعیت استراق بصر «استراق بصر» به مفهوم نگاه غیر مجاز و پنهانی اسـت بـه هرآنچـه در قلمـرو حـریم خصوصـی اشخاص قرار می گیرد و صاحب حریم رضایت و تمایلی به نظاره دیگری به آن نـدارد و بـه همـین دلیل آن را بصورت علنی و آشکار در معرض نگاه دیگران قرار نداده است ؛ چه آن که آن امر نوعا از موارد مربوط به حریم شخصی افراد تلقی و محسوب گردد یـا ایـن کـه شـخص آن را در حـریم خصوصی خویش قرار داده باشد."