خلاصة:
رمان یکی از انواع ادبی جدید است و درک آن میسر نخواهد شد مگر با شناخت ویژگیها و اجزای آن.
رمان رسالتی بس فراتر از سرگرم کنندگی دارد؛ رسالتی که بدون آن، رمان خالی از محتوا خواهد بود.
بنابراین رمان فقط برای سرگرم کردن نیست، رمان گاه بیانگر دردها و رنجهای بشریّت است و گاه ترسیم
کننده اهداف متعالی انسانی. به کارگیری صحیح عناصر داستان در موفقیّت یک نویسنده تاثیر بسیار زیادی
دارد. این پژوهش به صورت کتابخانهای انجام شده و در پی آن است تا مشخص کند که لحن، شخصیت
پردازی، دیالوگها و زاویه دید یک رمان یا داستان چگونه باید مورد بررسی قرار گیرد. یکی از مهمترین
پرسشها در بررسی زاویه دید، شخصیّت، لحن و دیالوگ، متناسب بودن این مولفهها با یکدیگر و یا عدم
تناسب آنها باهم است. سخنانی که یک شخصیّت داستانی بر زبان جاری میکند، باید با نوع تیپ
شخصیتیاش هماهنگ باشد. نوع گفت و گو، هدف گفت و گو، استفاده نویسنده از گفت و گو برای
شخصیّت پردازی و. . . از مهمترین مواردی است که درنقد و تحلیل دیالوگ ها و شخصیّت پردازی باید به
آن توجه شود
ملخص الجهاز:
1. first person point of view چگونگي نقد و بررسي زاويه ديد، ديالوگ ها، لحن و شخصيت پردازي در انواع داستان و رمان / ٩١ ٥-٢- مواردي که در هنگام ارزيابي زاويه ديد بايد مورد بررسي قرار گيرند: ١- زاويه ديد اين داستان جزو کدام دسته است ؟ ٢- آيا زاويه ديد داستان تا پايان داستان ثابت مانده يا تغيير کرده است ؟ ٣- اگر در حين داستان زاويه ديد داستان تغيير کرده ، آيا اين تغيير منطقي و معقول است يا نه ؟ ٤- تأثير زاويه ديد اين داستان بر ديگر عناصر داستان چگونه بوده است ؟ ٥- آيا زاويه ديد داستان متناسب با موضوع داستان است يا نه ؟ ٦- با توجه به مزايا و محدوديت هاي اول شخص ، زاويه ديد داستان چگونه است ؟ (گوينده داستان شخصيت خود را چگونه معرفي کرده ، شخصيت هاي ديگر را چگونه معرفي کرده است ؟).
چگونگي نقد و بررسي زاويه ديد، ديالوگ ها، لحن و شخصيت پردازي در انواع داستان و رمان / ٩٣ ٥-٣- استفاده از گفت و گو براي انتقال محيط داستان داستان در محيطي خاص جريان دارد و زمان و مکان آن کاملا معلوم است ولي گاه ، نويسنده مي خواهد که از زمان حال به زمان گذشته بازگردد، در اين گونه موارد ميتواند از گفت و گو کمک بگيرد و بيشتر نيز از گفت و گوهايي که در گذشته رخ داده است ، بهره ميبرد.