خلاصة:
هدف از این مطالعه، تعیین اثربخشی آموزش بازآموزی اسنادی بر سلامت روان فرزندان طلاق بوده است. روش پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح تحقیق پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری پژوهش را کلیه فرزندان طلاق پسر شهر ساری که در مقطع متوسطة اول مدارس این شهر در سال 95 مشغول به تحصیل بودهاند، تشکیل میدادند. نمونه موردمطالعه شامل 34 نفر از این جامعه بود که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه 17 نفری (آزمایش و کنترل) قرار گرفتند. اعضای هر دو گروه نسبت به تکمیل مقیاس سلامت عمومی (گلدبرگ، 1979) اقدام نمودند. در ادامه، یازده جلسة 45 دقیقهای آموزش بازآموزی اسنادی برای گروه آزمایش برگزار شد. پس از پایان آموزش، هر دو گروه مجدداً ارزیابی شدند. دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل گردید. یافتههای پژوهش نشان دادند که آموزش بازآموزی اسنادی بهصورت معناداری موجب بهبود کلیه مؤلفههای سلامت روان (نشانههای جسمانی، اضطراب، اختلال در کارکرد اجتماعی، علائم افسردگی) در اعضای گروه آزمایش شده است.
ملخص الجهاز:
اثربخشی بازآموزی اسنادی بر سلامت روان فرزندان1 طلاق پسر مقطع متوسطه اول میلاد قربانی وناجمی کارشناس ارشد مشاوره خانواده دانشگاه تهران، تهران، ایران.
یافتههای پژوهش نشان دادند که آموزش بازآموزی اسنادی بهصورت معناداری موجب بهبود کلیه مؤلفههای سلامت روان (نشانههای جسمانی، اضطراب، اختلال در کارکرد اجتماعی، علائم افسردگی) در اعضای گروه آزمایش شده است.
واژههای کلیدی: بازآموزی اسنادی، سلامت روانی، طلاق، فرزندان طلاق پسر، مقطع متوسطه اول Effectiveness of attributional retraining on mental health of male middle school students with divorced parents Milad Qorbani-Vanajemi.
Abstract The purpose of this study was to investigate the effectiveness of attributional retraining on mental health of children of divorced parents.
این روش بهویژه در مدارس و کلینیکها در ارتباط با دانشآموزان در معرض خطر بهمنظور ارتقای سلامت روان (نجفیفرد، عباسی، پورصدوقی، یوسفی، محمدی ملکآبادی و همکاران، 1394)، برطرف کردن مشکلات انگیزشی (مک داول8، 2009)، کاهش درماندگی آموخته شده (فیروزی، 1387) و پیشرفت تحصیلی از طریق ایجاد احساس کنترل بیشتر (پری و هال، 2007) به کار گرفته میشود.
علیرغم اینکه پژوهشهای مختلف حاکی از تأثیر سبک اسناد بر پیامدهای جسمانی و روانی حاصل از رویدادهای منفی زندگی بودهاند (لاریش، اشوایکات، ورشینگ و فریش5، 2004؛ نجفیفرد، 1393)، اما تاکنون کمتر پژوهشی به بررسی کارآمدی مداخلات بازآموزی اسنادی بر وضعیت روانی فرزندان طلاق پرداخته است.
با توجه به موارد فوق، این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی بازآموزی اسنادی بر سلامت روان فرزندان طلاق انجام پذیرفت و درصدد دستیابی به آزمون فرضیههای زیر بود: 1.
یافتة دیگر این پژوهش نشان داد که اختلال در کارکرد اجتماعی فرزندان طلاق پس از مشارکت در جلسات بازآموزی اسنادی کاهش یافته است.