خلاصة:
با گسترش مراکز شهری و رشد پدیده شهرنشینی، اشتیاق به سیروسیاحت و سیروسفر روزافزون شده است. بهطوری که مشتاقان این امر با عنوان گردشگر در اقصینقاط کره خاکی و در برخی مناطق به دور از محدودیتهای سیاسی ـ جغرافیایی اوقات فراغت را تکامل بخشیدند. مطالعه حاضر با هدف بررسی، شناخت و معرفی جاذبههای گردشگری در شهرستانهای فارسان و کوهرنگ انجام پذیرفته است. در روش تحقیق مذکور از ترکیب مطالعات اسنادی موجود در سازمانهای ذیربط و پیمایشی (بررسیهای میدانی و مشاهدات مستقیم) برای گردآوری آمار و اطلاعات موردنیاز استفاده شده است. نتایج مطالعات نشان داد که شهرستانهای فارسان و کوهرنگ بهعنوان دو قطب گردشگری استان چهارمحال و بختیاری دارای پتانسیلهای سیاحتی متعددی هستند که در این پژوهش، این جاذبهها از دو منظر جاذبههای طبیعی و جاذبههای انسانی مورد بررسی قرار گرفته است. از جاذبههای طبیعی این دو شهرستان میتوان به عامل آبوهوای دلپذیر بهویژه در فصول بهار و تابستان و پوشش برف و ناهمواریها و امکانات و جاذبههای آن در فصل زمستان، یخچالهای طبیعی و ارتفاعات و قلل آن، غارهای آبی و یخی، حدود 11 رشته رودخانه دائمی و فصلی، جاذبههای آبی دیگر (چشمه و آبشار و آبنماهای زیبا)، مزارع ماهیگیری به همراه چشماندازهای طبیعی زیبا و دلپذیر و حواشی آنها، فضاهای جنگلی و سرسبز (بهویژه دشت لاله) اشاره کرد. از جاذبههای انسانی این دو شهرستان میتوان به قلاع که قبلا مرکز فرماندهی خوانین بوده و اکنون دارای شاخصههای هنری و معماری آن زمان است، 6 اثر تاریخی (کتیبه، آثار صخرهای و سنگی)، 5 باب امامزاده و بقاع متبرکه و فرهنگ عشایری (زندگی ایلی، سیاهچادر، لباسهای محلی، گویش، جشنها و مراسم، صنایعدستی و ...) اشاره کرد. در این پژوهش، همچنین مشکلات و تنگناهای توسعه گردشگری در این دو شهرستان به همراه رهنمودهایی در این خصوص به گونهای فهرستوار آمده است.