خلاصة:
سابقه و هدف: یکی از عوامل اساسی و مهم که میتواند سلامت روانی را به خطر بیفکند، دنیاگرایی و علاقهی شدید به دنیا است. ازاینرو، هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش آسیبهای دنیاگرایی مبتنی بر مفاهیم نهجالبلاغه بر بهزیستی ذهنی بیماران گوارشی بود.
روش کار: این مطالعهی نیمهآزمایشی از نوع طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری پژوهش تمامی بیماران زن مبتلا به اختلالات گوارشی (زخم معده، ورم معده، ریفلاکس معده و بیماری عصبی روده) مراجعهکننده به موسسهی خیریهی امیرالمومنین شهر بشرویه (در مجموع ۱۰۰ نفر) در سال ۹۵ بودند. از این جامعه، تعداد ۴۰ نفر بهطور در دسترس انتخاب شدند. شرکتکنندگان در تحقیق به پرسشنامهی بهزیستی ذهنی وارویک ادینبورگ پاسخ دادند، سپس بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر کدام ۲۰ نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه تحت آموزش آسیبهای دنیاگرایی مبتنی بر نهجالبلاغه که بستهی ساختهشدهی شهابی و شهابیزاده است، قرار گرفتند و گروه گواه هیچگونه آموزشی دریافت نکردند. در پایان هر دو گروه مجددا به پرسشنامههای تحقیق پاسخ دادند (پسآزمون). دادههای بهدستآمده با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. در این پژوهش همهی موارد اخلاقی رعایت شده است و نویسندگان مقاله هیچگونه تضاد منافعی گزارش نکردهاند.
یافتهها: یافتهها نشان داد آموزش آسیبهای دنیاگرایی مبتنی بر مفاهیم نهجالبلاغه بر مولفههای بهزیستی ذهنی بیماران تاثیرگذار بود و میزان مولفههای خوشبینی، روابط مثبت با دیگران و پرانرژی بودن نیز پس از آموزش افزایش یافته بود (۰۰۳/۰p<).
نتیجهگیری: بر اساس نتایج بهدستآمده، آموزش آسیبهای دنیاگرایی مبتنی بر مفاهیم نهجالبلاغه میتواند بر بهزیستی ذهنی بیماران گوارشی مفید باشد. ازاینرو، اجرای این آموزش به متخصصان سلامت و بهداشت روانی توصیه میشود.